Osobiście nie przepadam za fantastyką, ale trzeba przyznać, że dystopia Londona jest trafną analizą bolączek społecznych po rewolucji przemysłowej i trafnie diagnozuje wiele przywar kapitalistycznego systemu, które zresztą doprowadziły już po wydaniu książki do niejednego konfliktu na świecie. Choć tak jak zauważają inni, pomni doświadczeń komunizmu, z pewną dozą ostrożności patrzymy na dzieło Amerykanina, to jednak kompletność narysowanego przez niego świata i spójność przyczynowo-skutkowa sprawiają, że książkę czyta się bardzo dobrze, nawet komuś, kto za gatunkiem nie przepada. Może momentami męczą zwolnienia w akcji i nazbyt szczegółowe opisy działań, nazwijmy to, zbrojnych. Jednak na duży plus zasługuje ciekawa forma, w jakiej historię nam podano, z perspektywy opatrzonego ponad setkę lat później komentarzami wydania manuskryptu. Reasumując, Żelazna Stopa Londona to wcale nie taka fantazyjna dystopia, za remedium proponująca rozwiązanie, które w dalszej części XX wieku okazało się piękną utopią. :)

Osobiście nie przepadam za fantastyką, ale trzeba przyznać, że dystopia Londona jest trafną analizą bolączek społecznych po rewolucji przemysłowej i trafnie diagnozuje wiele przywar kapitalistycznego systemu, które zresztą doprowadziły już po wydaniu książki do niejednego konfliktu na świecie. Choć tak jak zauważają inni, pomni doświadczeń komunizmu, z pewną dozą...