Udział polskich oddziałów w kampaniach napoleońskich jest faktem powszechnie znanym. Dzięki temu oręż polski mógł zaistnieć na arenie europejskiej w czasie, kiedy kraj podlegał rozbiorom trzech sąsiadów. Trzeba przyznać, że pomimo wielu uników i częstego niedookreślania przez Cesarza jak widzi rolę Polaków w jego polityce, to był on tym politykiem w tamtym okresie, który zrobił dla Polski najwięcej. Wytyka mu się wiele błędów – mniej lub bardziej poważnych – ale to dzięki jego posunięciom Rzeczpospolita wróciła na mapę kontynentu. Okrojona, pod inną nazwą, zarządzana przez francuskich marszałków, lecz nawiązująca do rodzimych tradycji i historii. Kto wie czy w przypadku zwycięstwa nad Rosją, Napoleon nie posunąłby się do formalnego odrodzenia Polski.

Najsłynniejszą bitwę, w której wzięli udział Polacy w epoce napoleońskiej była niewątpliwie szarża w wąwozie Somosierra na umocnione pozycje hiszpańskich rebeliantów. Książka opisuje dokładnie i w najdrobniejszych szczegółach sytuację tworzenia polskich pułków ułańskich i szwoleżerów, dotarcie do Hiszpanii oraz przede wszystkim sam atak. W związku z natworzeniem się wielu spekulacji i wątpliwości odnośnie samego uderzenia na Hiszpanów, autor przytacza dokumenty i fragmenty relacji uczestników szarży, żołnierzy francuskich biorących udział w całym zdarzeniu oraz powołuje się na dokumenty sztabowe armii francuskiej, aby je wszystkie wytłumaczyć i przedstawić prawdziwą wersję wydarzeń. Ta część została przeanalizowana najbardziej szczegółowo. Kolejne strony pokazują przebieg służby polskich pułków aż do samego końca Napoleona, czyli przez walki w Hiszpanii, Niemczech, Austrii, Rosji, aby wreszcie powrócić na ziemie Francji, gdzie wspólnie z Cesarzem miała miejsce kampania 1814 roku. Ze względu na wysoki poziom wyszkolenia, organizacji oraz dyscypliny należy uznać, że Polacy byli jednym z najbardziej wartościowych i oddanych sprawie francuskiej żołnierzy, którzy pozostali przy niej do końca (a nawet część z nich wybyła na Elbę).

To, co zajmuje lwią cześć książki to biogramy wszystkich żołnierzy, którzy przewinęli się przez polskie pułki. Stworzono swoistą mini biografię z wymienionymi z imienia i nazwiska kawalerzystami, którzy walczyli w szeregach polskich. Jest to ciekawe opracowanie i świadczy o tytanicznej wręcz pracy, jakiej dokonał autor odnajdując wszystkie te dane: jest to dobre 300 stron wykazu nazwisk łącznie z przydziałami, dziejami bojowymi oraz udziałem w konkretnych walkach. Wielkie brawa dla autora, że potrafił zebrać tyle materiałów i jednocześnie napisać w sposób przystępny książkę, która wydaje się być – na chwilę obecną – najlepszym opracowaniem dziejów polskich pułków lekkokonnych w epoce napoleońskiej.

Udział polskich oddziałów w kampaniach napoleońskich jest faktem powszechnie znanym. Dzięki temu oręż polski mógł zaistnieć na arenie europejskiej w czasie, kiedy kraj podlegał rozbiorom trzech sąsiadów. Trzeba przyznać, że pomimo wielu uników i częstego niedookreślania przez Cesarza jak widzi rolę Polaków w jego polityce, to był on tym politykiem w tamtym okresie, który...