Lekka, krótka książka, która pod płaszczykiem przygód wielopokoleniowej rodziny (a w szczególności Babci i jej wnuczki Joanny) przemyca przepisy na potrawy i udane sprzątanie. Co ciekawe patrząc na Joannę z perspektywy dorosłego człowieka, możemyzauważyć, że miała cechy ADHD. Czyta się przyjemnie, szybko i z uśmiechem :).

Lekka, krótka książka, która pod płaszczykiem przygód wielopokoleniowej rodziny (a w szczególności Babci i jej wnuczki Joanny) przemyca przepisy na potrawy i udane sprzątanie. Co ciekawe patrząc na Joannę z perspektywy dorosłego człowieka, możemyzauważyć, że miała cechy ADHD. Czyta się przyjemnie, szybko i z uśmiechem :).

To jedna z książek, którą "zaczytałam" jeszcze w szkole podstawowej. Powieści autorki były wówczas bardzo poczytne, ale ta pozycja szczególnie utkwiła w mojej pamięci i przyjemnie było po latach do niej wrócić, bo skrzy się humorem.

To jedna z książek, którą "zaczytałam" jeszcze w szkole podstawowej. Powieści autorki były wówczas bardzo poczytne, ale ta pozycja szczególnie utkwiła w mojej pamięci i przyjemnie było po latach do niej wrócić, bo skrzy się humorem.

Książka czytana we wczesnej podstawówce - pamiętam, że bardzo ją wtedy lubiłam, chociaż prawie żadne szczegóły nie zapisały mi się w pamięci, poza może jednym - sceną i ilustracją, na której chłopak siedzi na podłodze i wcina kapustę kiszoną palcami.
Ta książka lekko trąciła lamusem już wtedy, ale teraz to dopiero się postarzała :) Nie ma tu w zasadzie żadnej fabuły. W sumie jest to taki ciąg lekkich historyjek, które rozgrywają się w pewnej rodzinie, do której należą: nastoletnia Joanna, jej starsza siostra Oleńka wraz z mężem Piotrem i malutką córeczką Zuzanną, rodzice sióstr oraz Babunia. To się kiedyś nazywało "rodzina wielopokoleniowa" i już po tym można poznać, jaka stara jest ta książka, bo dziś raczej rzadko bywa, żeby młode małżeństwo z dzieckiem mieszkało na kupie z rodzicami, dziadkami i rodzeństwem jednego z małżonków.
W historyjki są zawsze wplecione albo przepisy kulinarne, albo jakieś inne porady domowe typu jak coś wyczyścić i takie tam.
Chociaż historyjki są naiwne i lukrowane, to nawet przyjemnie się je czyta, poza niektórymi momentami, które zestarzały się brzydko. Zwłaszcza jeden konkretny rozdział jest tak okropny i chamski, że aż byłam w szoku, bo odstaje mocno od całej reszty - chodzi o rozdział o farbowaniu włosów, jeśli ktoś zna tę książkę. Ten jeden mnie zniesmaczył wręcz i gdyby cała książka była taka, to nadawałaby się tylko na makulaturę, jednak na szczęście reszta książki w miarę nadaje się do czytania, choć też z pewnymi kiepskimi momentami (zwłaszcza z jednym, w którym Oleńka użala się do Joanny, że mąż ją skrytykował, bo chciał, aby mu przyszyła guzik, a ona odesłała go do Babuni, na co on oburzony "uniósł się ambicją" i stwierdził, że co on będzie z każdym najprostszym guzikiem do Babuni chodził, skoro ma przecież żonę 🤦‍♀️ należałoby się spodziewać np. jakiejś reakcji w stylu "skoro unosi się ambicją, to niech będzie tak ambitny i nauczy się sam przyszywać najprostsze guziki", ale niestety taka konkluzja nie pada, pojawia się raczej wniosek, że biedny chłopina ma rację 🤷‍♀️)
Mimo to jednak, książeczka, oprócz tych słabych stron, ma w sobie także i całkiem sympatyczne momenty. Klimat z jednej strony sielankowy, a z drugiej też przywodzący dość odległe już dla nas czasy, co może być samo w sobie dość ciekawe.
W zasadzie taka głupotka, może trochę strata czasu, ale w sumie nie żałuję, w końcu to moja podróż sentymentalna :)

************************
"2023: Powroty do młodości na 40. " - książki z tym oznaczeniem w moim profilu to książki, które czytałam w czasach szkoły podstawowej, średniej i w czasie studiów. W roku 2023, w którym kończę 40 lat, postanowiłam wrócić do lektur z tamtych lat i skonfrontować się z nimi na nowo :)

Książka czytana we wczesnej podstawówce - pamiętam, że bardzo ją wtedy lubiłam, chociaż prawie żadne szczegóły nie zapisały mi się w pamięci, poza może jednym - sceną i ilustracją, na której chłopak siedzi na podłodze i wcina kapustę kiszoną palcami.
Ta książka lekko trąciła lamusem już wtedy, ale teraz to dopiero się postarzała :) Nie ma tu w zasadzie żadnej fabuły. W...

Nastoletnia Joanna mieszka wraz z mamą, tatą, siostrą, szwagrem, siostrzenicą i babcią w mieszkaniu w bloku. To właśnie babcia odgrywa w tej rodzinie "pierwsze skrzypce". Częstym gościem w ich domu jest Janek, student orientalistyki.
W moich wczesnych latach nastoletnich bardzo lubiłam powieści Krystyny Siesickiej, ale ta książka nie przypadła mi wtedy do gustu.
Dopiero po latach zrozumiałam, że wartość tej powieści opiera się na tym, że jest tak bardzo zwyczajna. Dialogi skupiają się tu wokół źle upranych ubrań, zakupów, szkoły a przede wszystkim gotowania. Książka traktuje o zwykłych sprawach i na tym polega jej urok.

Nastoletnia Joanna mieszka wraz z mamą, tatą, siostrą, szwagrem, siostrzenicą i babcią w mieszkaniu w bloku. To właśnie babcia odgrywa w tej rodzinie "pierwsze skrzypce". Częstym gościem w ich domu jest Janek, student orientalistyki.
W moich wczesnych latach nastoletnich bardzo lubiłam powieści Krystyny Siesickiej, ale ta książka nie przypadła mi wtedy do gustu.
Dopiero po...

Porady i przepisy . Świetna dla osób które dopiero zaczynają przygodę z gotowaniem

Porady i przepisy . Świetna dla osób które dopiero zaczynają przygodę z gotowaniem

Reread- urocze wspomnienia z dzieciństwa

Reread- urocze wspomnienia z dzieciństwa

Bardziej zbiór przepisów, niż jakaś konkretna historia. Mamy wprawdzie rodzinę ale tematy każdego mini opowiadania koncentrują się wokół kuchennych porad i rozwiązań. Trochę odczułam nostalgii za czasami, które już chyba bezpowrotnie minęły bo czy jeszcze istnieją takie wielopokoleniowe rodziny pod jednym dachem? Ja już nie znam (niestety?) a na pewno miało to swój urok. Babunia, z mojej perspektywy już bardzo starsza Pani, która, nota bene, już jest prababcią Zuzanki, tak naprawdę nie jest aż tak stara bo nie ma jeszcze 70-tki! Jak człowiek weźmie się za proste obliczanie to wychodzi, że ledwo w dzisiejszych czasach wnuków dożyje a o prawnukach nie wspominając. Z jednej strony takie czasy, kiedy rodziny żyły pod jednym dachem odeszły już do lamusa ale przepisy i porady pozostały a z drugiej strony czy naprawdę żal tych czasów? Czy może żal tylko dlatego, że już raczej taki system nie wróci? Trudno stwierdzić. Książka raczej na wesoło i lekko. Nie ma konkretnej fabuły ani mocno zarysowanych postaci. Bardzo podoba mi się filolog orientalny i sposób, w jaki wtargnął do rodziny. Książka lekka i miła w odbiorze, aczkolwiek nie w czołówce moich ulubionych, jeśli chodzi o Siesicką.

Bardziej zbiór przepisów, niż jakaś konkretna historia. Mamy wprawdzie rodzinę ale tematy każdego mini opowiadania koncentrują się wokół kuchennych porad i rozwiązań. Trochę odczułam nostalgii za czasami, które już chyba bezpowrotnie minęły bo czy jeszcze istnieją takie wielopokoleniowe rodziny pod jednym dachem? Ja już nie znam (niestety?) a na pewno miało to swój urok....

Moja przygoda z Panią Siesicką zaczęła się od tej książki. Sentyment i piękne wspomnienia z dzieciństwa.

Moja przygoda z Panią Siesicką zaczęła się od tej książki. Sentyment i piękne wspomnienia z dzieciństwa.

Fajna książka z czasów dzieciństwa. Trochę jak poradnik, próbowałam niektórych przepisów ;)
Lubię babunię :)

Fajna książka z czasów dzieciństwa. Trochę jak poradnik, próbowałam niektórych przepisów ;)
Lubię babunię :)

Oto książeczka z mojego dzieciństwa. Tak kiedyś byłam zafascynowana, że wszystkie przepisy i wszystkie mądre porady mam zapisane w zeszycie ( zresztą dosyć już zszarganym ). Teraz przeczytana ponownie. Odczucia już pewnie inne bo przecież lata lecą i spojrzenie na pewne sprawy się zmienia. Ale sentyment jest… szczególnie za babcią, która była podporą i podstawą rodzinki w tej historii. Poleca,.

Oto książeczka z mojego dzieciństwa. Tak kiedyś byłam zafascynowana, że wszystkie przepisy i wszystkie mądre porady mam zapisane w zeszycie ( zresztą dosyć już zszarganym ). Teraz przeczytana ponownie. Odczucia już pewnie inne bo przecież lata lecą i spojrzenie na pewne sprawy się zmienia. Ale sentyment jest… szczególnie za babcią, która była podporą i podstawą rodzinki w...