Fascynujący i przerażający zarazem reportaż o Afryce. Warsztat jest, a historie wciągają lepiej niż niejedna fabuła.
Uwaga dla wrażliwych czytelników: bywa brutalnie, bardzo.
(Jedno zastrzeżenie techniczne: można było tę trylogię spokojnie połączyć w jeden tom i uniknąć w ten sposób powtórzeń. Wydawca zdecydował inaczej, trudno.)

Fascynujący i przerażający zarazem reportaż o Afryce. Warsztat jest, a historie wciągają lepiej niż niejedna fabuła.
Uwaga dla wrażliwych czytelników: bywa brutalnie, bardzo.
(Jedno zastrzeżenie techniczne: można było tę trylogię spokojnie połączyć w jeden tom i uniknąć w ten sposób powtórzeń. Wydawca zdecydował inaczej, trudno.)

Świetna książka opisująca codzienność życia w Afryce z perspektywy polskich podróżników. Życia które jest trudne i niezwykle wymagające oraz wypełnione absurdami. Co prawda nie znajdziemy tam opisów przyrody (tu polecam Mamę Busz) ale dowiemy się jak wygląda prawdziwe życie Afrykańczyków.

Świetna książka opisująca codzienność życia w Afryce z perspektywy polskich podróżników. Życia które jest trudne i niezwykle wymagające oraz wypełnione absurdami. Co prawda nie znajdziemy tam opisów przyrody (tu polecam Mamę Busz) ale dowiemy się jak wygląda prawdziwe życie Afrykańczyków.

Książka podróżnika, reportera który spędził w Afryce ponad 30 lat i przez ten czas zdążył poznać rożne oblicza Afryki. W książce nie znajdziemy cukierkowych opisów przyrody, a raczej spojrzenie na Afrykę Zachodnią i będziemy mieć okazję zapoznać się z codziennymi zmaganiami Afrykańczyków. Książkę, tę polecam szczególnie osobom które chcą poznać mentalność mieszkańców Afryki Zachodniej.

Książka podróżnika, reportera który spędził w Afryce ponad 30 lat i przez ten czas zdążył poznać rożne oblicza Afryki. W książce nie znajdziemy cukierkowych opisów przyrody, a raczej spojrzenie na Afrykę Zachodnią i będziemy mieć okazję zapoznać się z codziennymi zmaganiami Afrykańczyków. Książkę, tę polecam szczególnie osobom które chcą poznać mentalność mieszkańców...

Autor sprowadza na ziemię tych, którzy odpłynęli w marzeniach o dzikiej i pięknej Afryce. Na pewno jest gdzieś taka jest, ale jest też brudna, przygnębiająca i podła.

Jest to ostra krytyka mentalności afrykańskiej. Ucieczki od pracy w marzenia. Wyciągania rąk po przysłowiową rybę i szukania usprawiedliwiania swojego nieszczęśliwego położenia. Przedstawiony obraz jest jednak moim zdaniem zbyt czarno-biały. Zabrakło mi szarości, zabrakło mi historii pracowitych ludzi i happy endów, które też się tam zdarzają!

Zabrakło mi również opisu przyrody. Chciałabym więcej po książce podróżniczej.

Autor sprowadza na ziemię tych, którzy odpłynęli w marzeniach o dzikiej i pięknej Afryce. Na pewno jest gdzieś taka jest, ale jest też brudna, przygnębiająca i podła.

Jest to ostra krytyka mentalności afrykańskiej. Ucieczki od pracy w marzenia. Wyciągania rąk po przysłowiową rybę i szukania usprawiedliwiania swojego nieszczęśliwego położenia. Przedstawiony obraz jest...

Książka w interesujący sposób, bez ubarwień jak i zbędnych uniesień, opisuje beznadziejną codzienność życia z jaką autor naocznie spotkał się w kilku odwiedzonych przez siebie zachodnioafrykańskich krajach.

Brud, smród i potężne ubóstwo kontrastuje tutaj mocno z pięknem przyrody, czy choćby z niezwykle barwnymi kobiecymi ubiorami. Afrykanie nienauczeni normalnej pracy, czy też gospodarowania swymi pieniędzmi, nędznie egzystują (oskarżając o to głównie nas, białasów) i przepychając dzień za dniem snują fantasmagorie o swym dobrobycie i bogactwie. Niczym oczywiście nieuzasadnione.

"Sen pod baobabem" to mocno pesymistyczny obraz Afryki Zachodniej AD 2012. To też jednak kilkanaście ciekawych, ludzkich spotkań z "tambylcami", które zdecydowanie zaprzeczają tezie, iż tak marna egzystencja całkowicie pozbawiona jest sensu. Zapewne z punktu widzenia Europejczyka wydaje się ona chwilami wręcz szokująca, acz tacy Tuaregowie, czy Dogoni mają się nadal świetnie!

Ja po tej lekturze jednak znacznie mocniej doceniam fakt, iż jestem Polakiem i mieszkam w tym kraju. Ukochanym kraju, umiłowanym kraj... eee... Tak.

Książka w interesujący sposób, bez ubarwień jak i zbędnych uniesień, opisuje beznadziejną codzienność życia z jaką autor naocznie spotkał się w kilku odwiedzonych przez siebie zachodnioafrykańskich krajach.

Brud, smród i potężne ubóstwo kontrastuje tutaj mocno z pięknem przyrody, czy choćby z niezwykle barwnymi kobiecymi ubiorami. Afrykanie nienauczeni normalnej pracy, czy...

Piękna Afryka, ta jakiej nie znamy i często ta jakiej znać nie chcemy. Biedzki przemierza Czarny Ląd pokazując nam jego codzienność, kulturę i zwyczaje. To nie tylko książka podróżnicza, ale też dobra sensacja. Czyta się wyśmienicie.

Piękna Afryka, ta jakiej nie znamy i często ta jakiej znać nie chcemy. Biedzki przemierza Czarny Ląd pokazując nam jego codzienność, kulturę i zwyczaje. To nie tylko książka podróżnicza, ale też dobra sensacja. Czyta się wyśmienicie.

Ciekawa, choć niekiedy chaotycznie napisała historia wyprawy Państwa Biedzkich po Afryce Zachodniej. Autor przedstawia tę prawdziwą, nieulizaną "Dziką Afrykę", de facto odczarowując ją.

Ciekawa, choć niekiedy chaotycznie napisała historia wyprawy Państwa Biedzkich po Afryce Zachodniej. Autor przedstawia tę prawdziwą, nieulizaną "Dziką Afrykę", de facto odczarowując ją.

Postanowiłem pozostać pod baobabem (może bardziej w jego cieniu),ale szkołę - "Szkoła pod baobabem" B. Rybałtowskiej zamieniłem na sen - "Sen pod baobabem" T. Biedzkiego. Stanowi to zabawny zbieg okoliczności i wyraz potrzeby chwili.

Wydaje się, że "Sen pod baobabem" nie był głęboki i regenerujący, a taki właśnie lubię, a był to raczej sen płytki, przerywany od czasu do czasu nieoczekiwanym przebudzeniem. Oczywiście, opowieści T. Biedzkiego stanowią relacje z podróży - tego nie mogę Autorowi odmówić, są jednak pozbawione większego polotu, zacięcia podróżniczego i charakteru, które wespół stopniowo wzmagają ciekawość Czytelnika.

Postanowiłem pozostać pod baobabem (może bardziej w jego cieniu),ale szkołę - "Szkoła pod baobabem" B. Rybałtowskiej zamieniłem na sen - "Sen pod baobabem" T. Biedzkiego. Stanowi to zabawny zbieg okoliczności i wyraz potrzeby chwili.

Wydaje się, że "Sen pod baobabem" nie był głęboki i regenerujący, a taki właśnie lubię, a był to raczej sen płytki, przerywany od czasu do...

Bardzo dobrze napisana, ładnie wydana. Szkoda, że nie umieszczono mapek. Autor opisuje swoje wrażenia z Afryki, duży nacisk położony jest na opis codzienności i ludzi spotykanych "po drodze". Warto!

Bardzo dobrze napisana, ładnie wydana. Szkoda, że nie umieszczono mapek. Autor opisuje swoje wrażenia z Afryki, duży nacisk położony jest na opis codzienności i ludzi spotykanych "po drodze". Warto!

Momenty są. Ale bez szału.

Momenty są. Ale bez szału.