Sztuka artykulacji nie jest mocną stroną Jacka.
Formułowanie złożonych zdań także.
Powiedziałbym ,że nawet piętą. Achillesową.
Za to jego muskuły ! Niwelują proporcje Mocium Panie.
Mam ślicznie oliwkowo opalone kciuki.
Od mojej nocnej lampki.
Pozostała część dłoni trzymająca książkę od dołu jest biała. Zimowo biała. Chorobliwie biała. Ale te kciuki....I tak się dziwię,że żaróweczka wytrzymała. Prawie noc całą. No, jakżeż tu spać, kiedy Reacher ciągle się przetwiera. Włazi oknem, wyłazi drzwiami. I na odwrót.
Pytam – Reacher, co Ty wyprawiasz ?
- Sprawiedliwości szukam. Łapiesz ? – odpowiedział pytaniem. Łapałem.
- Sądy sądami, ale ciotka Temida moją chrzestną jest.
- Zatem, gdzieś mi tu wlazł złoczyńca. Chwytasz ? - Nie chwytałem.
Popatrzył na mnie.
- Reacher, ja tylko o Tobie czytam – drżącym oznajmiłem głosem.
- Dobra, dobra – powiedział. - Żebyś mi tego nie gasił, póki nie skończysz.
I znowu oknem wylazł.
Tak więc, moich kciuków zagadka rozwiązana.
Nad ranem strzały padły i coś po piątej zasnąłem.

Sztuka artykulacji nie jest mocną stroną Jacka.
Formułowanie złożonych zdań także.
Powiedziałbym ,że nawet piętą. Achillesową.
Za to jego muskuły ! Niwelują proporcje Mocium Panie.
Mam ślicznie oliwkowo opalone kciuki.
Od mojej nocnej lampki.
Pozostała część dłoni trzymająca książkę od dołu jest biała. Zimowo biała. Chorobliwie biała. Ale te kciuki....I tak się dziwię,że...