Książkę A. Makowskiego polecił mi znajomy lekarz (nie psychiatra ;)), który stwierdził, że to pozycja, którą po prostu wypada znać. I faktycznie „Tropiąc Bin Ladena[…]” wciąga jak najlepsza opowieść, mimo iż to historia trudna, złożona i rzadko jest nam „do śmiechu”. Autor to agent wywiadu polskiego (negatywnie zweryfikowany w III RP, co okaże się istotne), ale moim zdaniem to przede wszystkim profesjonalista, o czym czytelnik dość szybko przekonuje się „połykając” kolejne strony.
Tytułowy Bin Laden jest jednym z bohaterów tej „greckiej tragedii”, ale nie głównym i jedynym, o czym należy wspomnieć, by zachęcić do lektury niezdecydowanych. Warto poznać trudny życiorys komendanta Masuda, który, gdyby żył, być może odmieniłby dzisiejszy Afganistan.
Dla wszystkich, którzy chcą dowiedzieć się: o co tak naprawdę chodzi w Afganistanie (m.in. międzynarodowe i często sprzeczne interesy, walki wywiadów, afgańskich klanów i różnych grup nacisku) będzie to z pewnością dobry początek. Książka Makowskiego zawiera odesłania do polskich i zagranicznych źródeł, co wydaje się cenne dla chcących dalej zgłębiać temat.
To co do mnie najbardziej przemówiło, to opisy pracy wywiadowczej i przystępne wytłumaczenie skomplikowanej rzeczywistości afgańskiej. Zaciekawiły mnie opisy porażającej ignorancji zachodnich służb (głównie amerykańskich) odnośnie materiałów dostarczonych przez polski wywiad, które dowodzą, że tzw. „zamachy wrześniowe w USA” były niejako na własną prośbę.
To co mnie wybitnie poirytowało, to finał opowieści czyli kulisy powstania i miażdżąca ocena raportu Macierewicza i sposobu likwidacji WSI (Wojskowych Służb Informacyjnych). Analiza Makowskiego obnaża słabości państwa polskiego i sprawia, że jako obywatel obawiam się o bezpieczeństwo mojej rodziny. Od dawna wiem, że polityczni troglodyci są niestety niezniszczalni, ale teraz dodatkowo upewniłem się, jak bardzo szkodzą państwu i wpływają na nasze bezpieczeństwo (ataki na polskich żołnierzy na misjach zagranicznych, groźby zamachów terrorystycznych w Polsce). Najgorsze, że ludzie szafujący życiem Polaków są praktycznie bezkarni, a Trybunał Stanu należałoby chyba zlikwidować (milionowe oszczędności w budżecie), bo i tak nie ma odważnego w tym kraju, który by podjął decyzje, które należałoby podjąć.
Podsumowując, mocna i wartościowa rzecz dla każdego, kto chciałby poznać i nieco oswoić współczesną rzeczywistość polską i międzynarodową na przykładzie polityki wobec Afganistanu.

Książkę A. Makowskiego polecił mi znajomy lekarz (nie psychiatra ;)), który stwierdził, że to pozycja, którą po prostu wypada znać. I faktycznie „Tropiąc Bin Ladena[…]” wciąga jak najlepsza opowieść, mimo iż to historia trudna, złożona i rzadko jest nam „do śmiechu”. Autor to agent wywiadu polskiego (negatywnie zweryfikowany w III RP, co okaże się istotne), ale moim zdaniem...