Pamiętacie baśń o Kopciuszku, który był wykorzystywany przez swoją macochę i trzy wredne przybrane siostry? Tak? To bardzo się cieszę. A teraz proszę powstać - przed wami współczesny Kopciuszek!

Cinder jest znanym w całym Nowym Pekinie mechanikiem. Dziewczyna cyborg o tajemniczej przyszłości prowadzi mały straganik z zamiennymi androidami. Pracuję, aby utrzymać swoją opiekunkę prawną i dwie przybrane siostry. Nie podoba jej się to, ale nic na to nie może poradzić.
Pewnego dnia na jej stragan przybywa sam książę Nowego Pekinu, Kaito. Cinder jeszcze nie wie, ale ta chwila, kiedy się poznali, wywoła lawinę zawirowań w jej życiu. A zaraza panująca na terenie jej państwa również nie daje o sobie zapomnieć.

Debiutancka książka Marissy Meyer wywołała szum w świecie literackim. Nie bez powodu.
Mamy możliwość poznać nową historię Kopciuszka, który tym razem nie posiada Matki Chrzestnej, która zamienia dynię w karoce. Natomiast akcja toczy się w wielu miejscach, w tym w domu czy w Królewskim Pałacu. Przemieszczanie się głównej bohaterki nie jest opisane na odwal się i na szczęście nie pogubimy się w tamtym świecie. Co to, to nie. Natomiast muszę pochwalić to, że tym razem nie ma wzmianki o szkole, co mnie naprawdę cieszy.
Narracja jest w formie trzecioosobowej. Raz jest opisywana z punktu widzenia Cinder, a raz samego księcia Kai. Pozwala nam to na wgląd w ich umysły i dokładne wystudiowanie ich przemyśleń, czynności. Można rownież przeczytać fragmenty z perspektywy postaci drugoplanowej, co jeszcze bardziej udostępnia nam przyjrzeniu się tamtejszym zasadom.
Nie znalazłam tutaj żadnych trudnych słów, które by utrudniły czytanie książki. Wszystko się dzieje w czasie teraźniejszym, więc nie natkniemy się tutaj na podróżowanie w czasie.
Pozycja jest napisana pod kątem nastoletnich czytaczy, więc język jest podkierunkowany pod nich. Nie sprawia to jednak kłopotów osobom ponad młodzieńczy wiek.
Postaci są na ogół dobrze opisane. Zmieniłabym kilka zachowań u niektórych z nich, ale to nie moja książka, więc nie ja o tym decyduje. Prócz kilku tych wad nie mam żadnych zastrzeżeń. Kupuję tych bohaterów całym sercem.

Marissa Meyer ma bardzo dobrze znane nazwisko w tym środowisku. Znamy już przecież jedną panią, która się nim posługuję od czasów poślubienia swojego męża. Różnica jest jedynie taka, że jedna pisze o miłości śmiertelnej dziewuszki do wampira, a druga stworzyła całkiem inny świat, który z miłą chęcią poznałam.
To już nie pierwsza książka, która jest podciągnięta pod szyld "kopia baśni". Słyszałam takie określenie w bibliotece, gdzie w.w. lekturę wypożyczałam. Może i jest lekką kopią, ale nie można powiedzieć, że całkowitą. Wiele sytuacji, akcji, się powtarza, ale nie jest to jakaś imitacja baśni. Co to, to nie (przepraszam, mam jakieś zboczenie pod względem tego hasełka xD). Więc z miłą chęcią bym odnalazła tamte dziewczyny i pogłaskała... butelką... po głowie... mocno ;)
Książka porusza temat utraty kogoś bliskiemu twemu sercu. Cierpimy, chociaż ze względu na swoją odmienność, nie potrafimy tego ukazać. Cinder obarcza się winą za śmierć [spoiler], a opiekunka prawna temu nie zaprzecza. Dziewczyna straciła jedyną osobę, która nie uważała jej we własnym domu za dziwoląga.
Zaraza. Najgorsze co może spotkać ludzi na świecie. Tysiące niewinnych istot traci żywot. Lekarze dają z siebie wszystko, by tylko znaleźć odpowiedni lek na zahamowanie przypadłości. Może my tego nie odczuwamy, ale są inni, którzy codziennie boją się o następny dzień. Autorka porusza ten trudny temat, gdyż chce nas uświadomić, że nic nie trwa wiecznie. Wystarczy chwila, by stracić wszystko co mamy.

„- Żałujesz, że spędziłaś tyle czasu nad tą książką?
Położyłam zeszyt na ławkę. Sąsiadka z ławki czekała na moją odpowiedź.
- Nie. Nie żałuję ani chwili.”**

„[...]
- Nie wiem. Nie pamiętam nic sprzed operacji.
Erland uniósł brwi, a w jego błękitnych oczach zamigotało światło rozświetlające pokój.
- Operacji cybernetycznej?
- Nie, zmiany płci.
Uśmiech lekarza zgasł jak zdmuchnięta świeczka.
- Żartowałam.”***

Książkę polecam fanom różnorakich baśni, których świat zadziwia raz za razem. Również lekturę wciskam w ręce osobom, które chcą zapoznać się z czymś nowym, czego jeszcze nie widzieli i o czym jeszcze nie czytali. Idealna pozycja na wolne popołudnia, kiedy to można usiąść na łóżku, wcisnąć się pod ciepły koc, trzymając kota na kolanach i pilnując gorącego kubka z herbatą.
Powieść tylko dla nastolatków? Nie tylko. Spokojnie. Można po nią sięgnąć mając nawet trzydzieści lat.
Czekam na więcej.

Moja ocena: 9/10
* Cytat z książki "Saga Księżycowa. Cinder."
** Fragment mojej rozmowy z koleżanką.
*** Cytat z książki "Saga Księżycowa. Cinder."

Pamiętacie baśń o Kopciuszku, który był wykorzystywany przez swoją macochę i trzy wredne przybrane siostry? Tak? To bardzo się cieszę. A teraz proszę powstać - przed wami współczesny Kopciuszek!

Cinder jest znanym w całym Nowym Pekinie mechanikiem. Dziewczyna cyborg o tajemniczej przyszłości prowadzi mały straganik z zamiennymi androidami. Pracuję, aby utrzymać swoją...