"Jakiego modelowego czytelnika pragnąłem, kiedy pisałem? Z pewnością chodziło mi o wspólnika, godzącego się na grę, którą podjąłem. Chciałem stać się bez reszty średniowieczny i żyć w wiekach średnich, jakby to były moje czasy. Ale jednocześnie pragnąłem ze wszystkich sił, by zarysowała się postać czytelnika, który po przebrnięciu przez trudy padnie moim łupem, czy też łupem tekstu, i uzna, że chce tego tylko, co tekst mu ofiaruje. Tekst winien dać czytelnikowi przeżycie wyobrażenia. WYDAJE CI SIĘ, ŻE PRAGNIESZ SEKSU, KRYMINALNEJ INTRYGI I ODKRYCIA NA SAM KONIEC WINOWAJCY, ŻE PRAGNIESZ ŻYWEJ AKCJI, ALE JEDNOCZEŚNIE WSTYDZIŁBYŚ SIĘ ZAAKCEPTOWAĆ ŚWIĄTOBLIWĄ TANDETĘ SKLECONĄ Z UKAZUJĄCYCH SIĘ SZKIELETÓW I KLASZTORNYCH PRZESTĘPCÓW. No więc dam ci łacinę, kobiet jak na lekarstwo, teologi w bród i całe litry krwi jak w Grand Guingolu, byś wykrzyknął: "ALEŻ TO FAŁSZ, MAM TEGO DOSYĆ!"...
I w tym momencie powinieneś być mój i poczuć dreszcz w obliczu nieskończonej wszechmocy Boga, która sprawia, że marnością jest porządek świata. A potem, jeśli nie brak ci przenikliwości, spostrzeżesz, w jaki sposób wciągnąłem cię w pułapkę, bo przecież mówiłem ci o tym na każdym kroku , ostrzegałem dokładnie, że prowadzę cię ku potępieniu, ale w paktach z diabłem piękne jest to, iż składa się na nich podpis, doskonale wiedząc, z kim ma się do czynienia. W przeciwnym wypadku czemu niby mielibyśmy być nagradzani piekłem?"
~ Umberto Eco

"Jakiego modelowego czytelnika pragnąłem, kiedy pisałem? Z pewnością chodziło mi o wspólnika, godzącego się na grę, którą podjąłem. Chciałem stać się bez reszty średniowieczny i żyć w wiekach średnich, jakby to były moje czasy. Ale jednocześnie pragnąłem ze wszystkich sił, by zarysowała się postać czytelnika, który po przebrnięciu przez trudy padnie moim łupem, czy też...