Diabelsko trafny tytuł.
Znamienity. Modelowy. Trafiony zatopiony.
Mam ochotę czytać takie książki. Mam na nie chrapkę. Mam do nich słabość.
To jedna z lepszych odsłon Reacher’a, jaką przeczytałem.
Patrząc od strony moralnej, ma pełne prawo do swych poczynań.
Każdy z nas go usprawiedliwi. Dlaczego ? Ponieważ tym razem ma do czynienia z wyjątkowymi kanaliami. Zmieszanie ich z błotem, przyniosłoby ujmę błotu. Tak zepsute postaci nawet w tym nurcie są rzadkością. Mówimy tu o postaciach odrażających, sparszywiałych, plugawych...,,zasługujących ,,na anioła śmierci w postaci Reacher’a. Rozsądzając arbitralnie, nie ma mowy o litości. By osiągnąć cel Child,, każe,, swemu ulubieńcowi przebywać jakiś czas w skrajnie niesprzyjających warunkach. Rzuca przeciwko niemu zgraję łotrów i oprychów. Metoda przedstawienia faktów, wydaje się momentami wręcz groteskowa, mimo to, jest na swój sposób zajmująca. Do tego stopnia,że robi się człowiekowi zimno.
Czasami boję się, że tego typu pozycje, każe mi czytać durna męska ambicja.
Takie lektury, jednak mnie rozgrzeszają.

Diabelsko trafny tytuł.
Znamienity. Modelowy. Trafiony zatopiony.
Mam ochotę czytać takie książki. Mam na nie chrapkę. Mam do nich słabość.
To jedna z lepszych odsłon Reacher’a, jaką przeczytałem.
Patrząc od strony moralnej, ma pełne prawo do swych poczynań.
Każdy z nas go usprawiedliwi. Dlaczego ? Ponieważ tym razem ma do czynienia z wyjątkowymi kanaliami. Zmieszanie...