Rozważa tu Morselli psychologiczne, filozoficzne, a nawet teologiczne implikacje pewnej katastrofy, która być może nie jest żadną katastrofą, tylko wybawieniem. Projekt to ambitny, który znalazł ambitnego i intrygującego wykonawcę. Szkoda tylko, że tenże wykonawca, zapewne z chęci popisania się, przesadnie przeładował tę powieść terminologią nauk humanistycznych i nazwiskami ich luminarzy. Tymczasem „Wydarzenie” świetnie obroniłoby się i bez tych dowodów erudycji autora.
Ten mankament nie powinien jednak przesłonić faktu, że „Wydarzenie” to nietuzinkowy, błyskotliwy traktat o alienacji, czy może niemożliwości niealienacji, momentami objawiający pewne podobieństwa z „Waldenem” Thoreau, choć mniej od niego jednoznaczny. To nietypowa i wymagająca lektura, zachęcająca do kolejnych konfrontacji wraz z gromadzeniem tak zwanego bagażu życiowego.
Nasuwa mi się przy okazji "Wydarzenia" kilka literackich analogii, ale nie będę się nimi dzielił, bo grzech nadinterpretacji łatwiej jest popełnić niż wiele innych grzechów i nie trzeba się przy tym wcale spocić. A ja swoje grzechy zachowuję dla siebie.

Rozważa tu Morselli psychologiczne, filozoficzne, a nawet teologiczne implikacje pewnej katastrofy, która być może nie jest żadną katastrofą, tylko wybawieniem. Projekt to ambitny, który znalazł ambitnego i intrygującego wykonawcę. Szkoda tylko, że tenże wykonawca, zapewne z chęci popisania się, przesadnie przeładował tę powieść terminologią nauk humanistycznych i...