Nie jest idealna ale uważam, że porusza ważny problem dla dzieci i dość dobrze go rozwiązuje. Scenę o bałaganieniu na stołówce poprowadziłabym inaczej ale ogólnie dobrze oceniam tę książkę.

Nie jest idealna ale uważam, że porusza ważny problem dla dzieci i dość dobrze go rozwiązuje. Scenę o bałaganieniu na stołówce poprowadziłabym inaczej ale ogólnie dobrze oceniam tę książkę.

Książka godna polecenia, w szczególności dla jedynaków, którzy dopiero w szkolnej lub przedszkolnej rzeczywistości po raz pierwszy spotykają się z dokuczaniem, wyśmiewaniem, odrzuceniem. Niestety to my dorośli uczymy takich zachowań. Do szkół, przedszkoli często trafiają dzieci ,,wytrenowane" w konfliktach z rodzeństwem, wręcz perfidne.
Inne dzieci, wypieszczone przez rodziców i dziadków lub którym przekazano inne zasady życiowe muszą sobie z tym radzić. Polecam.

Książka godna polecenia, w szczególności dla jedynaków, którzy dopiero w szkolnej lub przedszkolnej rzeczywistości po raz pierwszy spotykają się z dokuczaniem, wyśmiewaniem, odrzuceniem. Niestety to my dorośli uczymy takich zachowań. Do szkół, przedszkoli często trafiają dzieci ,,wytrenowane" w konfliktach z rodzeństwem, wręcz perfidne.
Inne dzieci, wypieszczone przez...

Chyba najlepsza książka jaką czytałem

Chyba najlepsza książka jaką czytałem

Tupcio Chrupcio jest już dużą myszką,ale starsi koledzy w przedszkolu uważają go za malucha, nie chcą się z nim bawić i ciągle mu dokuczają.cz Tupcio Chrupcio będzie wiedział,jak się zachować w tej sytuacji?

Tupcio Chrupcio jest już dużą myszką,ale starsi koledzy w przedszkolu uważają go za malucha, nie chcą się z nim bawić i ciągle mu dokuczają.cz Tupcio Chrupcio będzie wiedział,jak się zachować w tej sytuacji?

Z zaskoczeniem zauważyłem, że przygoda Tupcia wzbudziła u mej córki olbrzymią empatię. Po wspólnym czytaniu miała miejsce imponująca opowieść dotycząca właściwego zachowania w przedszkolu, dodam że nie wypowiedziałem ani słowa, w przeciwieństwie do poruszonej do żywego czterolatki. Historia ma olbrzymie walory wychowawcze.

Z zaskoczeniem zauważyłem, że przygoda Tupcia wzbudziła u mej córki olbrzymią empatię. Po wspólnym czytaniu miała miejsce imponująca opowieść dotycząca właściwego zachowania w przedszkolu, dodam że nie wypowiedziałem ani słowa, w przeciwieństwie do poruszonej do żywego czterolatki. Historia ma olbrzymie walory wychowawcze.

Dzieci potrafią być okrutne, grunt to się nie dawać byle komu i umieć poprosić kogoś o pomoc.

Dzieci potrafią być okrutne, grunt to się nie dawać byle komu i umieć poprosić kogoś o pomoc.

Trudne sytuacje, o których należy porozmawiać. Dla nas to ciężka lektura. Wywołała smutek i płacz 👪

Trudne sytuacje, o których należy porozmawiać. Dla nas to ciężka lektura. Wywołała smutek i płacz 👪

Tupcio Chrupcio mogę śmiało powiedzieć przyjacielem dzieci jest :). Dzięki niemu można poruszyć ważne kwestie dla dziecka. Tym razem nasz mały przyjaciel idzie do przedszkola i nie może się doczekać by poznać nowych kolegów. Niestety okazuje się, że chłopcy w przedszkolu są starsi od niego i nie chcą się z nim bawić. Uważają go za malucha, dokuczają mu, zabieraja podwieczorek.Tupcio po powrocie do domu wyładowywuje złość na rzeczach siostry.W przedszkolu starsi koledzy znów mu dokuczają. Jak poradzi sobie Tupcio z kolegami? Czy o wszystkim opowie mamie? Czy nasz mały bohater znjadzie przyjaciół w przedszkolu?

Zaletą serii o Tupciu Chrupciu jest sposób w jaki porusza ważne kwestie zarówno dla dorosłych jak i dzieci. Czytając możemy potem spokojnie porozmawiać o sposobach na daną sytuację, jak się zachowywać. Tupcio wywołuje od razu sympatię i dziecko utożsamia się z nim od razu.

Tupcio Chrupcio mogę śmiało powiedzieć przyjacielem dzieci jest :). Dzięki niemu można poruszyć ważne kwestie dla dziecka. Tym razem nasz mały przyjaciel idzie do przedszkola i nie może się doczekać by poznać nowych kolegów. Niestety okazuje się, że chłopcy w przedszkolu są starsi od niego i nie chcą się z nim bawić. Uważają go za malucha, dokuczają mu, zabieraja...

Tupcio Chrupcio to dzielna myszka, która ma takie problemy, jak każdy maluszek. Młody czytelnik utożsamia się
z sympatyczną postacią znaną od lat z serii książeczek
Elizy Piotrowskiej. W każdej spotyka się z inną sytuacją, czy zachowaniem znanym dobrze jemu, jak i rodzicom.
Mam tu na myśli: strach, dbanie o zęby, oczekiwanie
na rodzeństwo, kapryszenie, niechęć do jedzenia,
czy zasypiania. W książce Tupcio Chrupcio. Nie dam sobie dokuczać tytułowy bohater idzie do przedszkola.
Jest zadowolony i nie spodziewa się, że będzie musiał stawić czoła grupce starszaków, którzy będą mu dokuczać.
Pierwszego dnia zauważa chłopców w czerwonych czapeczkach, z którymi chętnie pobawiłby się. Choć są starsi - odważa się ich spytać o to, czy może się z nimi pobawić. Na taką prośbę – trójka odpowiada śmiechem. Zjadają potem ciastko, które mama specjalnie dla niego upiekła i malują farbami jego ukochanego misia. Na początku jest mu smutno i mimo pocieszania przez koleżankę z przedszkola – Tupcio Chrupcio siedzi w kąciku. Po kolejnych wybrykach kolegów jest już naprawdę zły. Wraca do domu i rozrywa maskotkę malutkiej siostrzyczki. Postanawia w końcu opowiedzieć o tym, co się wydarzyło w przedszkolu mamie. Mama pierze misia, a Tupciowi jest lżej. Następnego dnia starszacy przestają mu dokuczać, ale zaczynają wyśmiewać innego malucha. Co zrobi w nowej sytuacji?
Szepnę tylko, że prawdziwych przyjaciół można znaleźć wszędzie :)
Uda się to i tym razem, a prześladowców dopadnie ręka przedszkolnej sprawiedliwości!
Eliza Piotrowska dziecięcą szatą opisuje ważny problem. Na przykładzie myszki, z którą maluch od razu się zaprzyjaźnia pokazuje, jak mimo tego, że jest się małym, można sobie poradzić z przykrościami, na które nie było się gotowym. Dziecko widzi, że Tupcio Chrupcio początkowo jest smutny, potem zły i te emocje w takiej sytuacji są naturalne. Ulgę przynosi mu powiedzenie mamie o tym, co dzieje się w przedszkolu. Mały czytelnik na przykładzie doświadczenia Tupcia Chrupcia zauważa, że warto mówić o swoich problemach dorosłym.

http://bajarkanatopie.blog.pl/?p=311&preview=true&preview_id=311&preview_nonce=b6a23d29cf

Tupcio Chrupcio to dzielna myszka, która ma takie problemy, jak każdy maluszek. Młody czytelnik utożsamia się
z sympatyczną postacią znaną od lat z serii książeczek
Elizy Piotrowskiej. W każdej spotyka się z inną sytuacją, czy zachowaniem znanym dobrze jemu, jak i rodzicom.
Mam tu na myśli: strach, dbanie o zęby, oczekiwanie
na rodzeństwo, kapryszenie, niechęć do...

Jak to naprawdę jest z przyjaciółmi? Po czym ich rozpoznać? Jak szybko można znaleźć przyjaciela i na jak długo..
Kolorowa książeczka dla dzieci podejmuje ważny temat braterstwa wśród najmłodszych, ich bezpośrednich kontaktów, czasami jakże burzliwych. Stanowi odpowiedź i nadzieję na czasami trudne sytuacje jakie przeżywają dzieci w otoczeniu rówieśników.
Mamy, które posłały swoje pociechy do przedszkola doskonale wiedzą o czym mówię :) Często boimy się co może spotkać córkę czy synka ze strony przedszkolaków. Warto podejść do tego bez emocji i posłużyć się …. książką.
Tupcio Chrupio miał ogromny problem, grupka łobuzów dokuczała mu w przedszkolu. Miejsce, które miało służyć odkrywaniu nowych znajomości i poznaniu ciekawych miejsc okazało się brzemieniem, przeszkodą trudna do pokonania...
Co robi zatem Tupcio? Zachowuje się tak jak każde małe dziecko, zamyka się w sobie, staje się drażliwy, zahukany i głęboko upokorzony. Dochodzi do wniosku, że dzieci są złe!
Cały problem polega na tym, że próbuje sam poradzić sobie z zaistniałą sytuacją nic nie mówiąc mamie. A wiemy jak zgubna to droga...
Książeczkę czytamy kilka razy w tygodniu, za każdym razem ciesząc się kiedy Tupcio znajduje prawdziwych przyjaciół. Cała historia przedstawiona w sposób lekki i przejrzysty pozwala na wyciągnięcie przez dziecko odpowiednich wniosków.
„Kiedy masz problem zawsze zwróć się z tym do bliskiej osoby np.: mamy”
Wiadomo przecież, że wyjawienie problemu zmniejsza jego wagę.
Sytuacja w książce nie tylko odzwierciedla główny jej wątek ale znajduje swoje odbicie w innych często codziennych sprawach, o których dziecko zapomni nam powiedzieć a są bardzo istotne np. rozmowa z obcą osobą. Kiedy wiemy co dzieje się w życiu dziecka możemy w odpowiedniej chwili zareagować.
Mieć kontakt z dzieckiem, nie szukać przyjaźni ani nie zmieniać się na siłę to przesłania tejże kolorowej książeczki.
Myślę, że barwne ilustracje dodatkowo zachęcą dziecko do częstego zaglądania.
„Wychowanie przez czytanie” to książki naprawdę warte uwagi. Bądźcie świadomi co czytacie Waszym dzieciom.

Jak to naprawdę jest z przyjaciółmi? Po czym ich rozpoznać? Jak szybko można znaleźć przyjaciela i na jak długo..
Kolorowa książeczka dla dzieci podejmuje ważny temat braterstwa wśród najmłodszych, ich bezpośrednich kontaktów, czasami jakże burzliwych. Stanowi odpowiedź i nadzieję na czasami trudne sytuacje jakie przeżywają dzieci w otoczeniu rówieśników.
Mamy, które...