Nie ma zbrodni doskonałej. Natomiast zemsta powodowana wciąż buzującą w żyłach nienawiścią na pewno do niej nie prowadzi.
Zbrodnia, która ma miejsce w wyższych sferach nie jest zbrodnią w afekcie. O nie. Morderstwo ma być sztuką. A wszystko oczywiście musi się odbyć w zgodzie z zasadami savoire-vivre’u. Zatem morderstwo jest dziełem, zwieńczeniem długotrwałych planów, przygotowań i przemyśleń.
Akcja toczy się w domu leciwej i schorowanej damy, która traktuje Nelville’a Strange’a jak własnego syna. Tymczasem Nelville łamie konwenanse. Rozwiódł się z damą z wyższych sfer, Audrey. I na tym nie poprzestał. Zostawił bowiem Audrey, aby poślubić Kay. A Kay w odróżnieniu od Audrey, damą nie jest. Co więcej, nie należy do socjety, a jej przeszłość pozostawia wiele do życzenia. Nelville’owi to jednak nie starczyło. Postanowił, że była jak i obecna pani Strange zaprzyjaźnią się w czasie wspólnego urlopu. Wszyscy widzą tę niedorzeczność z wyjątkiem pomysłodawcy i przewidują, że nic dobrego z tego nie wyniknie.
I rzeczywiście tak się dzieje. Ofiarą morderstwa pada gospodyni, a w roli podejrzanych znajdują się oczywiście spadkobiercy. I gdyby nie przypadkowa obecność dwóch jegomościów w okolicy, misternie uknuta zemsta nie zostałaby odkryta.
Agatha Christie jak zawsze zabiera nas do świata zbrodni, którego fabuła niemalże do samego końca nie pozwala czytelnikowi na odkrycie winnego. Jak zawsze majstersztyk, jak zawsze gwarancja udanej lektury, połączonej z rozrywką intelektualną. Jak zawsze polecam.

Nie ma zbrodni doskonałej. Natomiast zemsta powodowana wciąż buzującą w żyłach nienawiścią na pewno do niej nie prowadzi.
Zbrodnia, która ma miejsce w wyższych sferach nie jest zbrodnią w afekcie. O nie. Morderstwo ma być sztuką. A wszystko oczywiście musi się odbyć w zgodzie z zasadami savoire-vivre’u. Zatem morderstwo jest dziełem, zwieńczeniem długotrwałych planów,...