Czego się pragnie, gdy jest się tak bogatym, że można kupić niemal wszystko, ale czasu pozostało niewiele? Piękna, majestatyczna posiadłość, luksusowy samochód, wykwintne jedzenie. Damian Baxter może pozwolić sobie na bardzo wiele, niestety choroba sprawia, że bogactwo przestaje mieć znaczenie. Bardziej nurtuje pytanie, komu to wszystko pozostawić? Damian w dniu ślubu był już bezpłodny, ale być może wcześniej, w trakcie kilku związków mógł zostać ojcem. Nadziei w tym względzie dodaje tajemniczy i niejednoznaczny list, którego nadawczyni chciała pozostać anonimowa. Dokąd zaprowadzą poszukiwania? Czy podróż w przeszłość przyniesie ukojenie? Czy list zawiera prawdę, czy może jest to próba oszustwa?

Baron Julian Fellowes – brytyjski aktor, pisarz, scenarzysta i reżyser. Autor powieści „Snoby” oraz „Belgravia”, a także wielu scenariuszy. Za scenariusz dramatu Gosford Park Roberta Altmana otrzymał Oscara, a za scenariusz serialu Downton Abbey - nagrodę Emmy.

Sama okładka przywodzi na myśl dawne czasy, arystokrację, piękne suknie i wykwintne bale. Tak też się dzieje na kartach książki. Opowieść rozpoczyna się w czasach współczesnych, w których Damian zmaga się ze śmiertelną chorobą, lecz bardzo szybko przenosi się czterdzieści lat wstecz, do czasów jego młodości. W poszukiwaniach dziedzica Damianowi pomaga dawny kolega, z którym co prawda nie widział się przez wiele lat, a ich drogi rozeszły się w mało przyjemny sposób, pozostawiając niechęć i złość. Kolega rozpoczyna poszukiwania na podstawie listy sześciu kobiet, z którymi obu mężczyzn łączy przeszłość. To w ich towarzystwie spędzali czas i rozpoczynali Sezon w Londynie. Powrót do przeszłości przynosi coś jeszcze – ukazuje bez ozdobników, w jaki sposób z każdą z kobiet i jej najbliższymi obszedł się los. Kiedyś młodzi, ambitni, piękni, śmietanka towarzyska – po latach często pozbawieni złudzeń, uwikłani w toksyczne relacje, odarci z marzeń. Kiedyś wszystko wydawało się w zasięgu ręki, możliwe do zdobycia. Zmiany, które przez te czterdzieści lat stopniowo następowały, tworząc powoli siateczkę pęknięć sprawiły, że realia się zmieniły a nie każdy umiał sobie z tym poradzić.

Fabuła jest ciekawa i dopracowana. Pisarz lekko prowadzi opowieść, posługując się barwnym językiem, ze szczyptą humoru i ironii. Muszę przyznać, że wydarzenia są bardzo dokładnie opisane, co świadczy o dobrej znajomości tematyki i realiów dawnych czasów. Odnosi się wrażenie, jakby było się świadkiem tego, co się wokół dzieje, jakby wydarzenia rozgrywały się tu i teraz, tuż przed nami. Z drugiej strony część opisów może być nieco przytłaczająca i monotonna oraz nie każdemu przypadną do gustu, ale pozwalają one na lepsze zrozumienie tematu i precyzyjniejsze nakreślenie realiów tamtych czasów.

Zarówno bohaterów, jak i wątków w tej opowieści nie brakuje. Wbrew pozorom sprawca całego zamieszania, czyli Damian wzbudza sympatię. Kiedyś pełen energii, brawurowo i niemal bezczelnie biorący od życia to, co uważał że mu się należy, teraz schorowany i samotny w wielkim, pięknym, ale pustym domu. Czy faktycznie był tak wyrachowany, jak niektórzy uważali? Przyglądając się bliżej niektórym wydarzeniom, okazuje się, że nie był aż tak arogancki i bezduszny, za jakiego uchodził. Przez całą opowieść przeplata się wątek wydarzeń w Estorilu, przez które drogi grupki znajomych się rozeszły. Co ich poróżniło? Wątpliwości z tym związane wyjaśniają się na zakończenie, dając przejrzysty obraz sytuacji. Wśród bohaterek każda wyróżnia się w inny sposób. Dużo emocji wywołuje los Joanny, kiedyś urzekającej, pewnej siebie i pięknej kobiety. Niestety w życiu łatwo się zagubić i stracić nadzieję. Często też można czuć się samotnym, mimo ludzi wokół. Równie ciekawie śledzi się los pozostałych kobiet z listy Damiana i ich wspólnych znajomych. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowani.

„Czas przeszły niedoskonały” to powieść wzbudzająca wiele refleksji dotyczących upływu czasu, życiowych wartości i ich priorytetów, oraz zmian i wydarzeń, które kształtują nasz los. To zderzenie obecnej chwili z przeszłością i spojrzenie bez upiększeń na czasem brutalną rzeczywistość. Pisarz przenosi czytelnika na salony brytyjskiej arystokracji, pozwalając poczuć atmosferę tamtych czasów, wziąć udział w rozpoczynającym się Sezonie w Londynie, stopniowo zbliżając się do rozwikłania tajemnicy i poznania nadawczyni listu do Damiana. Nie zabrakło trafnych spostrzeżeń i życiowych przemyśleń. Polecam.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2017/05/19/czas-przeszly-niedoskonaly-julian-fellowes/

Czego się pragnie, gdy jest się tak bogatym, że można kupić niemal wszystko, ale czasu pozostało niewiele? Piękna, majestatyczna posiadłość, luksusowy samochód, wykwintne jedzenie. Damian Baxter może pozwolić sobie na bardzo wiele, niestety choroba sprawia, że bogactwo przestaje mieć znaczenie. Bardziej nurtuje pytanie, komu to wszystko pozostawić? Damian w dniu ślubu był...