Miałam wielkie oczekiwania co do tej książki i straszliwie się rozczarowałam.

Obraz Boga ukazany przez tą kobietę- raz słodki i czuły, a raz domagający się okrutnych ofiar. Boga mającego pretensje o to, że ktoś nie pości o chlebie i wodzie trzy razy na tydzień i nie chłoszcze się do krwi przynajmniej raz w tygodniu; idea posłuszeństwa zakonnego doprowadzona do absurdu- Ta kobieta ma skrupuły, czy dobrze postępuje, że "tęskni za Bogiem", bo przełożeni zabronili jej tego robić!-przecież to poprostu śmierdzi jakąś sektą! Jak się później nie dziwić, że Dawkins i jemu podobni wypisują te wszystkie rzeczy o Bogu sadyście i chrześcijaństwie jako religii cierpienia!

Do tego jeszcze jakieś dziwne postrzeganie roli Maryi. Zdaniem tej kobiety Maryja rozkazuje Bogu! Nic dziwnego,że potem protestanci posądzają Kościół Katolicki o bałwochwalstwo.

I jescze to wszysytko okraszone antysemickimi wypowiedziami. Ta kobieta uroiła sobie, że Jezus powiedział jej, że trzeba wpłynąć na władze, żeby zamknięto szynki żydowskie, bo katolicy przesiadują w nich w Wielki Piątek. A kto ich, do jasnej cholery, zmusił, żeby w nich siedzieli?!

Ja bardzo przepraszam, jeśli kogoś uraziłam tymi wypowiedziami. Rozumiem, że każdy ma prawo do swoich poglądów, do swojego przeżywania wiary, co innego jednak, jeśli ktoś przedstawia tylko swoje poglądy, a co innego jeśli głosi coś w imieniu Boga.

Oczekiwałam wiele, a odeszłam od tej ksiązki z głeboką raną w duszy i niepokojem w sercu.

Miałam wielkie oczekiwania co do tej książki i straszliwie się rozczarowałam.

Obraz Boga ukazany przez tą kobietę- raz słodki i czuły, a raz domagający się okrutnych ofiar. Boga mającego pretensje o to, że ktoś nie pości o chlebie i wodzie trzy razy na tydzień i nie chłoszcze się do krwi przynajmniej raz w tygodniu; idea posłuszeństwa zakonnego doprowadzona do absurdu-...