Meekhan to potężne imperium, obejmuje różne narody, religie, kultury. Z jednej strony, wschodniej poznajemy członków wolnego czaardanu Genno Laskolnyka. To nie są po prostu doskonali żołnierze, zaprawieni w bojach. Każdy z nich skrywa sekret, który pozwoli im wziąć udział w historycznych bojach, a także wkroczyć na scenę pewnej intrygi politycznej. Na Zachodzie z kolei spotykamy Altsina, zdolnego złodziejaszka, któremu los pisze ciekawe, ale zarazem bardzo trudne przygody. A wszystko zacznie się od tajemniczej kradzieży pewnej relikwii o potężnej mocy. W obydwu częściach spotykamy, chociaż tylko na chwilę starych znajomych z poprzedniej części, jednak ich role są na razie trudne do sprecyzowania. Możliwe, że się jeszcze spotkają na kilku innych węzłach życiowych ścieżek. Powieść znowu jest płynna, uderza mocą opisów potyczek armii jak i pojedynczych osób. Przedstawiony świat jest bogaty, a jego szczegóły są pełne niespodzianek oraz ciekawych elementów. Autor w stworzenie tego świata włożył mnóstwo wysiłku, który pozwala czytelnikowi zanurzyć w nowym uniwersum. Niektórzy zarzucają książce, że jest kalką pierwszego tomu. Owszem, pierwsze rozdziały to historie oddziałów zbrojnych, drugie to opowieści o losach jednego człowieka, którego doświadczają bogowie, demony i ludzie, zwłaszcza ludzie. Podstawowa różnica to własnie ta otoczka kulturowa, ta inność uwiarygadniająca istnienie tych światów. Nie można powiedzieć, że to jest powtórka z pierwszego tomu sagi. To po prostu inne zdarzenia, dziejące się na jednym kontynencie, a wciągające czytelnika jak smoła zachłannego mamuta. Czasem warto się dać porwać takiej smole.

Meekhan to potężne imperium, obejmuje różne narody, religie, kultury. Z jednej strony, wschodniej poznajemy członków wolnego czaardanu Genno Laskolnyka. To nie są po prostu doskonali żołnierze, zaprawieni w bojach. Każdy z nich skrywa sekret, który pozwoli im wziąć udział w historycznych bojach, a także wkroczyć na scenę pewnej intrygi politycznej. Na Zachodzie z kolei...