Dziwię się sobie, że jako wielbiciel wszelkiej dystopijnej tematyki, nie sięgnęłam do tej pory po tę książkę, która jest jedną z wcześniej wydanych pozycji, przed tym całym szałem jaki zapoczątkowały Igrzyska Śmierci. Uważam tę przygodę za udaną, chociaż pozostawiła mnie z totalnym niedosytem.

Autorka ukazuje społeczeństwo, które w swoim dążeniu do jednakowości stało się wypranym z wszelkich uczuć tworem. Wszystko tam jest ściśle uregulowane, trzeba się odpowiednio zachowywać, wysławiać… Świat pozbawiony został wszelkich emocji, a nawet kolorów! W tym czarno-białym społeczeństwie ludzie tworzą komórki rodzinne, dzieci rodzone są przez wybrane kobiety i przydzielane do swoich rodzin, a w wieku 12 lat każdy osobnik dostaje wybraną dla niego pracę, którą zajmuje się aż do starości i do ’zwolnienia’. W takim świecie żyje Jonasz, chłopiec, który został mianowany na kolejnego odbiorcę pamięci.

Dość przerażająca wizja świata, ludzie bezwolni jak małpki w cyrku, w dążeniu do bezpieczeństwa i stabilizacji stali się maszynami, pozbawionymi jakiejkolwiek możliwości decydowania o swoim życiu, decydowania o czymkolwiek. Czytając czuć ten klimat w każdym momencie książki, w każdym jednym dialogu. Mimo iż bardzo dużo jesteśmy w stanie się domyślić, m.in. tego, jak zachowa się Jonasz, kiedy pozna prawdę, albo o co chodzi z tym całym zwolnieniem, to i tak czujemy napięcie, kiedy kolejne fakty są przedstawiane.

Jedyne co mam do zarzucenia tej książce, to że była zdecydowanie za krótka, wszystko skończyło się zbyt szybko, oraz zakończenie… nienawidzę niedomówień i pozostawiania zakończenia pod domysły czytelnika, więc tak naprawdę nie dowiedziałam się do końca, o co chodziło w świecie stworzonym przez autorkę. Możliwe, że kolejne części pokażą więcej i zaspokoją moją ciekawość.

Dziwię się sobie, że jako wielbiciel wszelkiej dystopijnej tematyki, nie sięgnęłam do tej pory po tę książkę, która jest jedną z wcześniej wydanych pozycji, przed tym całym szałem jaki zapoczątkowały Igrzyska Śmierci. Uważam tę przygodę za udaną, chociaż pozostawiła mnie z totalnym niedosytem.

Autorka ukazuje społeczeństwo, które w swoim dążeniu do jednakowości stało się...