Nie ukrywam, że po książkę sięgnęłam głownie za sprawą głównego bohatera, który miał być wzorowany na słynnym Doktorze Housie :)
Piers niewątpliwie posiada wszystkie jego najgorsze cechy :] ale też jego geniusz i to "coś" co każe go kochać mimo tego, że się go nie lubi.
Nie ma nad wyraz złożonego charakteru, wręcz przeciwnie jest po prostu arogancki, cyniczny, nieokrzesany i do tego brutalnie szczery. Całe szczęście nie jest to tylko przybrana skorupa, taki jest i bardzo mi się to podoba :). Nie gardzi ludźmi tak jak House, potrafi kochać, po prostu nie szasta tym uczuciem na lewo i prawo. Swoim postępowaniem słusznie/niesłusznie został ochrzczony mianem Bestii, nie mniej jego powierzchowność nie przeszkadza rzeszom chorych walić do niego drzwiami i oknami w poszukiwaniu zdrowia.

To jaki jest Piers ma oczywiście swoje podłoże, jego stan fizyczny i psychiczny jest pochodną wydarzeń z dzieciństwa w które zamieszani są jego rodzice - a zwłaszcza ojciec.
Który to pewnego dnia podstawia mu pod drzwi zgodną z jego wymaganiami narzeczoną.
Linnet, bo o niej mowa, na pierwszy rzut oka jest piękną, młodą panną idealną dla kogoś takiego jak hrabia Yelverton. Jest tylko jeden mały problem, nie, nie jeden kilka: po pierwsze i najważniejsze Piers wcale nie szuka żony; po drugie nigdy nie przyjąłby kandydatki wybranej przez jego ojca, a po trzecie, choć to wydaje się najmniej ważne, dziewczyna udaje, że jest w ciąży ... hmmm choć ten ostatni powód akurat nie odpycha Piersa, a wręcz przeciwnie intryguje. Bo hrabia niczego na świecie tak nie kocha jak diagnozowania dziwnych, trudnych przypadków. A to że taka piękność, do tego w tym stanie, chce wyjść za człowieka z jego opinią i do tego kulawego jest niewątpliwie ciekawą zagadką.

Będzie się działo, ale całe szczęście "walijskie plotki na zawsze zostają w Walii" - podobno ;)

Książkę szczerze polecam, duża dawka humoru okraszona odrobiną dramatu - czyta się jednym tchem.

Nie ukrywam, że po książkę sięgnęłam głownie za sprawą głównego bohatera, który miał być wzorowany na słynnym Doktorze Housie :)
Piers niewątpliwie posiada wszystkie jego najgorsze cechy :] ale też jego geniusz i to "coś" co każe go kochać mimo tego, że się go nie lubi.
Nie ma nad wyraz złożonego charakteru, wręcz przeciwnie jest po prostu arogancki, cyniczny, nieokrzesany...