Troszkę Browna, odrobinę Ludluma i mamy polskiego Kędzierskiego. Książkę czyta się szybko, akcja z każda stroną nabiera tempa więc miłośnicy dynamicznych powieści jak najbardziej będą zadowoleni z powyższej. Ja zresztą też. Co prawda „Oto krew moja" nie powala na kolana, ale jako rozrywka jest niezła. Objętościowo niewielka, zróżnicowani bohaterowie, autor miał kilka pomysłów, żeby byli ciekawi, jednak przy tym nie są za bardzo prawdopodobni. Ci, którym kibicujemy są wyjątkowo dobrzy, jeśli nawet mają być źli to autor przekonuje, że pod powierzchnią są dobrzy, za to ich przeciwnicy to wcielone zło. Wypada to, niestety, mało wiarygodnie i jest jednym z minusów książki. Poza tym irytowały mnie niektóre dialogi, też nie do końca naturalne, po części za sprawa dziwnej budowy zdań. Zakończenie, cóż, mnie za bardzo nie zaskoczyło, chociaż nie do końca przewidywałam akurat takie.

W sumie Książkę czytać się da z dużą dawką przyjemności, ale do mistrzów literackich autor ma jeszcze kawałeczek, jeśli jednak popracuje, wyniki mogą być całkiem niezłe. Chyba potrzeba mu większego rozmachu. Ta powieść w każdym razie zachęciła do sięgnięcia po wcześniejsze tytuły Kędzierskiego.

Troszkę Browna, odrobinę Ludluma i mamy polskiego Kędzierskiego. Książkę czyta się szybko, akcja z każda stroną nabiera tempa więc miłośnicy dynamicznych powieści jak najbardziej będą zadowoleni z powyższej. Ja zresztą też. Co prawda „Oto krew moja" nie powala na kolana, ale jako rozrywka jest niezła. Objętościowo niewielka, zróżnicowani bohaterowie, autor miał kilka...