Adolf Galland uchodził za enfant terrible Luftwaffe. Niektórzy uważali go za militarystę, którym bez reszty zawładnęła wojna, choć jak twierdzą autorzy, nie miał narodowosocjalistycznych przekonań i po kapitulacji Trzeciej Rzeszy sam postawił sobie pytanie, czy rzeczywiście walczył o sprawę Niemiec. R. Toliver i T. Konstable postanowili przedstawić kulisy wojny powietrznej z jego perspektywy. Jest to diametralnie inny punkt widzenia od przyjętego w wielu krajach, które uległy wskutek agresji. Galland przeżył szczęśliwie wojnę. Po jej zakończeniu nie doświadczył brutalnych metod ze strony sprzymierzonych i jak zauważył jeden z jego angielskich przyjaciół, as brytyjskiego lotnictwa, Robert Stanford-Tuck, „miał piekielnie udane życie.” W książce nie brakuje fragmentów, które zbulwersują zapewne niejednego czytelnika. Nie można jednak nie brać pod uwagę faktu, że Niemcy postrzegali wojnę zupełnie inaczej. Rzeczywistości przekłamać się nie da. Można ją, oczywiście, przemilczeć, ale czy warto? Książka, niezależnie od bulwersujących sekwencji, ma niewątpliwą zaletę – ujawnia nieznane nam dotychczas szczegóły funkcjonowania Luftwaffe, podejmowanych decyzji, politycznej hipokryzji i fascynacji walką, której akurat Galland, jak wskazuje na to lektura, nie potrafił się oprzeć. Generałem został w wieku 29 lat. Zmarł w roku 1996.