po polsku ukazały się dotąd, o ile czegoś nie przegapiłem, 4 książki o Franco: Brodzikowskiego, Dawidowskiego, Zubińskiego i Mularskiej-Andziak. Plus dwie analizy ustrojowe frankizmu, Wielomskiego i Skibińskiego.

Brodzikowski to raczej broszura (zarówno z powodu niewielkich rozmiarów, jak pełnego zelotyzmu tonu).

Dawidowski to najlepsza rzecz, którą można po polsku kupić. Bardzo rozbudowana, z właściwą proporcją między biografią a analizą systemu, dobrze wydana. Niestety, też trochę zalatuje politycznym smrodkiem.

Zubiński to kuriozum, rzecz beznadziejna, szkoda słów. Tabloid pełen zmyśleń i pomyłek, tyle że - uwaga, uwaga - całkiem obiektywny.

Jak na tym tle wypada Mularska? Nieźle. Nie ma co zbyt dużo oczekiwać (w końcu to tylko 250 stron),ale rzecz napisana przez profesjonalnego historyka (do tego iberystę),dobrze ułożona, bez zbytnich szczegółów i bez plotkarstwa. Może nieco zachwiane proporcje, w sensie za dużo o jego latach średnich, a za mało o - przecież niesłychanie długiej - starości.

Jeśli jednak ktoś chce dowiedzieć się o Franco więcej, to proponuję sprowadzenie dwu książek (po angielsku): Paula Prestona i Stanleya G. Payne. Dwaj kompetentni iberyści, specjaliści od najnowszej historii Hiszpanii, z ogromnym dorobkiem. A dlaczego dwu? Bo oferują dwie zupełnie różne, sprzeczne wizje. Dopiero jak przeczytamy obie książki, będziemy widzieć pełen obraz.

po polsku ukazały się dotąd, o ile czegoś nie przegapiłem, 4 książki o Franco: Brodzikowskiego, Dawidowskiego, Zubińskiego i Mularskiej-Andziak. Plus dwie analizy ustrojowe frankizmu, Wielomskiego i Skibińskiego.

Brodzikowski to raczej broszura (zarówno z powodu niewielkich rozmiarów, jak pełnego zelotyzmu tonu).

Dawidowski to najlepsza rzecz, którą można po polsku kupić....

Najważniejsze fakty podane w przystępny sposób. Dla zbudowania ogólnego obrazu Franco i jego reżimu od narodzin aż do śmierci - dobra pozycja. Nie jestem historykiem, więc trudno mi potwierdzić, czy wszystko, co zostało przedstawione, jest zgodne z "prawdą", natomiast Autorka z pewnością stara się przedstawić Caudillo możliwie najobiektywniej, traktując go jak człowieka z krwi i kości, a nie wodza-herosa.

Najważniejsze fakty podane w przystępny sposób. Dla zbudowania ogólnego obrazu Franco i jego reżimu od narodzin aż do śmierci - dobra pozycja. Nie jestem historykiem, więc trudno mi potwierdzić, czy wszystko, co zostało przedstawione, jest zgodne z "prawdą", natomiast Autorka z pewnością stara się przedstawić Caudillo możliwie najobiektywniej, traktując go jak człowieka z...

Biografia hiszpańskiego dyktatora, napisana w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Autorka próbowała wypośrodkować opinię o kontrowersyjnej postaci, jaką był niewątpliwie Franco. Może aż za bardzo, o czym świadczy ostatni akapit książki oraz dalsze losy pamięci o generale w jego ojczyźnie.
Ale i tak można się dowiedzieć o nim wielu ciekawych rzeczy, dla niektórych zaskakujących. Niski (164 cm),niewymowny o wysokim glosie, przeciętny uczeń ale odważny i całkiem zdolny dowódca liniowy oraz dobry organizator. Dla ojca do końca życia pozostał „głupim Paco”. Co najciekawsze - nie był wcale mózgiem ani buntów przeciw Republice, ani ostatecznego puczu. Autorka pominęła niestety kwestię „przypadkowych” śmierci w wypadkach lotniczych generałów Moli (mózg puczu) oraz Sanjurjo (potencjalny rywal Franco do przywództwa) wkrótce po rozpoczęciu wojny domowej. Natomiast uczciwie wykazała, że w chwili jej rozpoczęcia komunistów nie było w rządzie republikańskim, a bez wsparcia Hitlera i Mussoliniego Franco nigdy nie wygrałby z legalną armią rządu pochodzącego z wolnych wyborów.
Co ciekawe, mimo oparcia swojej władzy na kościele katolickim, gorliwej religijności i codziennym uczestnictwie w mszy nie chciał, szczególnie w armii, uchodzić za klerykała. Nienawidził demokracji, lubił wojskowy dryl i unikał wokół siebie ludzi wybitnych, o niezależnym umyśle.
Jednak autorka w znacznie mniejszym stopniu zajmowała się osobą generalissimusa, w większym zaś historią jego dyktatury. W jakimś stopniu próbuje umniejszyć powojenne represje wspominając, że niektórzy historycy napisali, że dokonano nie 200 tysięcy egzekucji przeciwników politycznych, a tylko 28 tysięcy, a różnica to efekt chorób w więzieniach i obozach. Na plus Franco zalicza natomiast rozwój gospodarczy, począwszy od końca lat pięćdziesiątych. Na szczęście zauważa, że przemiany gospodarcze były też pośrednim, niezamierzonym skutkiem rządów generalissimusa.
Biografia ciekawa, aczkolwiek nosząca piętno okresu, w którym została napisana, kiedy to próbowano w mniejszym lub większym stopniu wybielać dyktatorów, o ile byli antykomunistami (Franco, Pinochet).

Biografia hiszpańskiego dyktatora, napisana w latach 90-tych ubiegłego stulecia. Autorka próbowała wypośrodkować opinię o kontrowersyjnej postaci, jaką był niewątpliwie Franco. Może aż za bardzo, o czym świadczy ostatni akapit książki oraz dalsze losy pamięci o generale w jego ojczyźnie.
Ale i tak można się dowiedzieć o nim wielu ciekawych rzeczy, dla niektórych...

Kompedium wiedzy na temat generalissimusa. Polecam każdemu kto chce dowiedzieć się czegoś na temat życia generała Franco. Postać ta przez jednych widziana jest w czarnych, a przez innych w białych barwach co czyni ją niezwykle ciekawą.

Kompedium wiedzy na temat generalissimusa. Polecam każdemu kto chce dowiedzieć się czegoś na temat życia generała Franco. Postać ta przez jednych widziana jest w czarnych, a przez innych w białych barwach co czyni ją niezwykle ciekawą.