Doszedłem do połowy, nie dałem rady dalej. Mam wrażenie, że książka została napisana tylko po to, by autor mógł podbudować swoje ego.
Eisenhower opowiada tylko o sztabach wojennych, zapleczu wojny. Wypowiada się o walkach nudnie, przydługo, na jednej stronie mógłby streścić 20 stron. Żołnierzy traktuje jak liczby. Czasem wplecie jakąś ciekawostkę, przez co podnosi moją ocenę na 3 gwiazdki.

Doszedłem do połowy, nie dałem rady dalej. Mam wrażenie, że książka została napisana tylko po to, by autor mógł podbudować swoje ego.
Eisenhower opowiada tylko o sztabach wojennych, zapleczu wojny. Wypowiada się o walkach nudnie, przydługo, na jednej stronie mógłby streścić 20 stron. Żołnierzy traktuje jak liczby. Czasem wplecie jakąś ciekawostkę, przez co podnosi moją...

Mocna nominacja w kategorii najnudniejsze wspomnienia wojenne w historii Świata. Pan Generał jawi się tu jako beznadziejny biurokrata. Zapach krwi pojawia się właściwie tylko raz kiedy Ike zwiedza pozostałości z jatki pod Falaise. Zamiast tego mamy raczej mało wartka relację z pracy sztabu i kwatermistrzostwa. Dodajcie sobie do tego jeszcze dość nieznośna politpoprawnosc i kompletny brak poczucia humoru, a w efekcie otrzymacie heroiczna walkę z opadem powieki podczas czytania ostatnich stu stron. Plus wisienka na tym niezbyt udanym torcie w postaci zupełnie niezamierzonego komizmu relacji Ika z Francuzami.

Mocna nominacja w kategorii najnudniejsze wspomnienia wojenne w historii Świata. Pan Generał jawi się tu jako beznadziejny biurokrata. Zapach krwi pojawia się właściwie tylko raz kiedy Ike zwiedza pozostałości z jatki pod Falaise. Zamiast tego mamy raczej mało wartka relację z pracy sztabu i kwatermistrzostwa. Dodajcie sobie do tego jeszcze dość nieznośna politpoprawnosc i...