Dwie opinie poprzedzające moją styczność z tym mini opracowaniem całkowicie i rzeczowo wyczerpują temat. Od siebie dodam, iż jeśli ktoś poszukuje informacji o mundurach, tutaj znajdzie na ten temat dużo informacji, jednak bez odpowiednich planszy ilustrujących opisywane elementy wyposażenia. Plansze oczywiście są, jednak jeśli na to autor chciał położyć nacisk to jest ich za mało (lecz wówczas należałoby zmienić tytuł pracy na przyciągający znacznie mniejsze grono czytelników).

Dwie opinie poprzedzające moją styczność z tym mini opracowaniem całkowicie i rzeczowo wyczerpują temat. Od siebie dodam, iż jeśli ktoś poszukuje informacji o mundurach, tutaj znajdzie na ten temat dużo informacji, jednak bez odpowiednich planszy ilustrujących opisywane elementy wyposażenia. Plansze oczywiście są, jednak jeśli na to autor chciał położyć nacisk to jest ich...

Jedyne słowa jakie cisną się na usta po przeczytaniu tej krótkiej monografii to: "za mało i zbyt pobieżnie". Książka nawet jak na swoją formę serii z Osprey`a omawia bardzo skrótowo okres od 1796 r. i formowania przez Dąbrowskiego legionów we Włoszech do 1815 r. i walkę jednostki szwoleżerów-lansjerów u boku Napoleona w jego ostatnich dniach. Opisy dziejów polskich oddziałów Napoleona to w zasadzie ekspresowy przelot po tych formacjach, ich strukturze, dowódcach i najważniejszych bitwach bez wchodzenia w szczegóły. Książkę wzbogacają plansze barwne z opisami umundurowania poszczególnych formacji. Zupełnie dla mnie niezrozumiały jest natomiast dobór zdjęć, bowiem obrazują wydarzenia, lub postacie zupełnie niezwiązane z poruszaną tematyką.

Jedyne słowa jakie cisną się na usta po przeczytaniu tej krótkiej monografii to: "za mało i zbyt pobieżnie". Książka nawet jak na swoją formę serii z Osprey`a omawia bardzo skrótowo okres od 1796 r. i formowania przez Dąbrowskiego legionów we Włoszech do 1815 r. i walkę jednostki szwoleżerów-lansjerów u boku Napoleona w jego ostatnich dniach. Opisy dziejów polskich...

Nie za długa synteza polskich formacji wojskowych z doby napoleońskiej od legii Dąbrowskiego począwszy. Zainteresowani mogą znaleźć sporo szczegółowych informacji o organizacji armii Księstwa Warszawskiego czy o umundurowaniu jej poszczególnych formacji i w sumie to są najmocniejsze punkty tej pracy. Reszta, krótko mówiąc, raczej pobieżnie, średnio ciekawie, biednie ze źródłami. Ciekawostką jest nie wspomnienie o polskich legionistach, którzy pozostali na Santo Domingo czy pomyłka przy Józefie Bonaparte, którego autor opisał jako młodszego brata Napoleona (strona 9.). Zastanawia także niewielka liczba ilustracji z polskimi dowódcami owego okresu, jakby były niedostępne, przy jednoczesnym ilustrowaniu postaci raczej mało związanych bezpośrednio z opisywanymi polskimi formacjami.

Nie za długa synteza polskich formacji wojskowych z doby napoleońskiej od legii Dąbrowskiego począwszy. Zainteresowani mogą znaleźć sporo szczegółowych informacji o organizacji armii Księstwa Warszawskiego czy o umundurowaniu jej poszczególnych formacji i w sumie to są najmocniejsze punkty tej pracy. Reszta, krótko mówiąc, raczej pobieżnie, średnio ciekawie, biednie ze...