Jest o wiele za późno, żebym mógł do ciebie zadzwonić. / Jest o wiele za wcześnie, żebyś mogła do mnie zadzwonić. / Absurdalnie uważający krążymy po własnych pokojach. / Powiedz, w którym momencie miłość stała się / Więźniem harmonogramów przestrzeganych przez sklepikarzy.

Jest o wiele za późno, żebym mógł do ciebie zadzwonić. / Jest o wiele za wcześnie, żebyś mogła do mnie zadzwonić. / Absurdalnie uważający kr...

Bez sensu tak nie wiedzieć, dokąd teraz pójść. / Ulice leżą na tobie jak jesienny płaszcz. / Niektóre domy to kumple, niektórych domów / Już się nie odwiedza. / Stare romanse czyhają w bramach, za oknami / Starzeją się kobiety. Zastój. Odrzuciłeś morze zaproszeń, / Nie odbierałeś telefonów, odmawiałeś / Tym, którzy na ciebie liczyli. / Jak rozbitek na wyspie, którą sam wymyśliłeś, / Słałeś sygnały, pragnienia. Wiesz, że dzisiaj chcesz pójść / Dokądkolwiek, ale co po takiej wiedzy? / Nie zabiorą cię tam pociągi, / Czerwone busy się nie zatrzymują. / I za cholerę żadnej taksówki.

Bez sensu tak nie wiedzieć, dokąd teraz pójść. / Ulice leżą na tobie jak jesienny płaszcz. / Niektóre domy to kumple, niektórych domów / Już...

Kiedy śpiewa muł, ptaki milkną. / Wybierają spośród siebie wysłannika / Który pofrunie do Cesarza / I cały w dygach i ukłonach / Wysłowi gorzką skargę. A Cesarz, który już dawno zniósł wszystkie klatki, / I którego do tej pory zawsze zdumiewał / Lot i śpiew ptaków, / Otworzy okna na oścież / I w piosence muła dosłyszy / Ton, który jest mu szczególnie bliski, / Po czym odezwie się do ptaka: „Ty głuptasie, / Niech muł sobie śpiewa, / Nadeszła przecież pora odmiany, / Dziś odczuwamy głód / Innych rzeczy”. Tak wygląda ulubiony sen muła. / Sam go wymyślił. / Zakwitł głęboko w stajence jego mózgu.

Kiedy śpiewa muł, ptaki milkną. / Wybierają spośród siebie wysłannika / Który pofrunie do Cesarza / I cały w dygach i ukłonach / Wysłowi gor...