Znam tę książkę pod innym tytułem - " Dom przestępców".
Tytuł bardzo adekwatny , bo dramat dzieje się w angielskim domu bogatego Greka , który został zamordowany , a powód do morderstwa mógł mieć każdy z członków rodziny.
Nie mamy tu ani Herkulesa Poirot , ani panny Marple , a narratorem jest narzeczony wnuczki zmarłego- sympatyczny , rozsądny młody człowiek. Akcja książki jest dobrze przemyślana a bardzo zaskakujące zakończenie może być kontrowersyjne z dzisiejszego punktu widzenia [ chociaż nie zauważyłam takich opinii w recenzjach].
Dla mnie ciekawy był wątek jednego z bohaterów , który mając jak najlepsze intencje , doprowadził do bankructwa kwitnącą firmę. Po prostu nie nadawał się do samodzielnego prowadzenia interesów, co przypomniało mi lata 90-te w Polsce kiedy zachęcano wszystkich do brania przedsiębiorczości w swoje ręce. Zawsze wydawało mi się to niemądre , ponieważ nie każdy nadaje się do prowadzenia własnej firmy - zwłaszcza w tamtych czasach dzikiego kapitalizmu , kiedy o powodzeniu decydował pewien rys bezwzgledności. Trzeba mieć dużą odporność psychiczną i pewność siebie. Agatha Christie świetnie to przedstawiła kontrastując charaktery swoich postaci - ojca i syna.
Udany kryminał - polecam

Znam tę książkę pod innym tytułem - " Dom przestępców".
Tytuł bardzo adekwatny , bo dramat dzieje się w angielskim domu bogatego Greka , który został zamordowany , a powód do morderstwa mógł mieć każdy z członków rodziny.
Nie mamy tu ani Herkulesa Poirot , ani panny Marple , a narratorem jest narzeczony wnuczki zmarłego- sympatyczny , rozsądny młody człowiek. Akcja książki...

Jedna z lepszych książek Christie. Zakończenia całkowicie się nie spodziewałem, a co jeszcze bardziej denerwujące, pisarka podała kilka wskazówek. Ahh no jednak brakuje mi jeszcze trochę do Herculesa ;D

Jedna z lepszych książek Christie. Zakończenia całkowicie się nie spodziewałem, a co jeszcze bardziej denerwujące, pisarka podała kilka wskazówek. Ahh no jednak brakuje mi jeszcze trochę do Herculesa ;D

Typowa powieść autorki, mamy tutaj wszystkie typowe dla niej elementy: małe zamknięte grono podejrzanych, wiele motywów zbrodni, błądząca policję oraz zaskakujące zakończenie. Chociaż nie zżyłam się zbytnio z bohaterami i przypominają oni raczej pionki do gry niż realnych bohaterów, nie zgadłam zakończenia. Końcówka jest niesamowita i jak dla mnie realistyczna.

Typowa powieść autorki, mamy tutaj wszystkie typowe dla niej elementy: małe zamknięte grono podejrzanych, wiele motywów zbrodni, błądząca policję oraz zaskakujące zakończenie. Chociaż nie zżyłam się zbytnio z bohaterami i przypominają oni raczej pionki do gry niż realnych bohaterów, nie zgadłam zakończenia. Końcówka jest niesamowita i jak dla mnie realistyczna.

Świetna książka. Super się czytało i zakończenie jak najbardziej na plus.

Świetna książka. Super się czytało i zakończenie jak najbardziej na plus.

Podobno to jedna z ulubionych książek Christie i jej pisanie było wielką przyjemnością. Cóż... kompletnie tego nie czuć, bo ta historia naprawdę wydaje się do bólu mechaniczna.
Główny bohater przezroczysty, towarzyszy mu reszta postaci, niestety również o głębi kartonu. Uwielbiam motyw wielkiej rodziny i skomplikowanych zależności między nimi i na to liczyłam, ale tego tutaj nie ma. Dialogi kompletnie nieinteresujące, zero klimatu, jakiejś kreatywności w tym wszystkim, przez co odnosi się wrażenie, że bohaterowie ze sobą gadają tylko po to, żeby popchnąć akcję do przodu.
Cały czas czułam, że każdy tutaj zachowuje się zupełnie irracjonalnie - w domu grasuje morderca, a nikt nic z tego sobie nie robi, a główny bohater chwilę po tym jak jego dziewczynie zmarł bliski, gada jej o tym jak to się cieszy, że w końcu się pobiorą...
Początek niezły, koniec jak zwykle trzyma w napięciu, ale te środkowe 180 stron wlecze się jak nie wiem. Do zapomnienia

Podobno to jedna z ulubionych książek Christie i jej pisanie było wielką przyjemnością. Cóż... kompletnie tego nie czuć, bo ta historia naprawdę wydaje się do bólu mechaniczna.
Główny bohater przezroczysty, towarzyszy mu reszta postaci, niestety również o głębi kartonu. Uwielbiam motyw wielkiej rodziny i skomplikowanych zależności między nimi i na to liczyłam, ale tego...

Charles kompletnie nie sprawdził się w roli narratora. Ani z niego kochanek, ani śledczy, ani psycholog. Jego miałkość kompletnie popsuła mi odbiór książki, a szkoda, bo charaktery Greków żywe, a fabuła miejscami intrygująca.

Charles kompletnie nie sprawdził się w roli narratora. Ani z niego kochanek, ani śledczy, ani psycholog. Jego miałkość kompletnie popsuła mi odbiór książki, a szkoda, bo charaktery Greków żywe, a fabuła miejscami intrygująca.

Prawdę mówią, męczyłam się z fabułą. Nie umiałam się wciągnąć w losy bohaterów, przebieg wydarzeń był nielogiczny, a głównie postacie płaskie. 5 gwiazdek jest jedynie za końcówkę.

Prawdę mówią, męczyłam się z fabułą. Nie umiałam się wciągnąć w losy bohaterów, przebieg wydarzeń był nielogiczny, a głównie postacie płaskie. 5 gwiazdek jest jedynie za końcówkę.

Zaskakujące zakończenie!
Podchodziłam do tego kryminału ze 3 razy, za każdym razem czytając pierwsze kilkadziesiąt stron książki, ale nie umiałam się wciągnąć. Chyba zniechęcało mnie wprowadzenie bardzo wielu postaci i trudno było mi połapać się, kto jest kim. Niemniej jednak, gdy przekroczyłam połowę książki, akcja stała się dla mnie bardzo wciągająca i nie mogłam się oderwać. Uważam, że mimo moich początkowych podejść zakończonych fiaskiem, warto było wytrwać, bo późniejsza akcja jest zdecydowanie warta zainteresowania.

Zaskakujące zakończenie!
Podchodziłam do tego kryminału ze 3 razy, za każdym razem czytając pierwsze kilkadziesiąt stron książki, ale nie umiałam się wciągnąć. Chyba zniechęcało mnie wprowadzenie bardzo wielu postaci i trudno było mi połapać się, kto jest kim. Niemniej jednak, gdy przekroczyłam połowę książki, akcja stała się dla mnie bardzo wciągająca i nie mogłam się...

To druga książka A. Christie, którą zdecydowałam się przeczytać - i znów jestem pod ogromnym wrażeniem, może nawet większym, niż ostatnio. Książkę przeczytałam jednym tchem, moje typowanie mordercy wiele razy się zmieniało, ale właściwe rozwiązanie nie przyszło mi do głowy ani przez moment. Polecam!

To druga książka A. Christie, którą zdecydowałam się przeczytać - i znów jestem pod ogromnym wrażeniem, może nawet większym, niż ostatnio. Książkę przeczytałam jednym tchem, moje typowanie mordercy wiele razy się zmieniało, ale właściwe rozwiązanie nie przyszło mi do głowy ani przez moment. Polecam!

„Dom zbrodni” to opowieść, o tym, że każdy jest zdolny do zbrodni.

Śmierć milionera greckiego pochodzenia Arystydesa Leonidesa okazuje się być morderstwem. Jest jasne jak słońce, że to ktoś z domowników podmienił lekarstwo staruszkowi, co spowodowało śmierć seniora rodu. Rozwiązaniem sprawy zainteresowana jest nie tylko londyńska policja, ale również narzeczony wnuczki zamordowanego, bo Sophie nie zgadza się na ślub dopóki morderca jest na wolności. W ten sposób Charles zostaje niejako zmuszony do wsparcia policji w prowadzonym śledztwie i wzbudzając zaufanie domowników stara się dowiedzieć jak najwięcej o motywach i możliwościach rodziny Leonidesa do popełnienia zbrodni. Wszyscy jak jeden mąż tak naprawdę życzyliby sobie, żeby sprawczynią okazała się Brenda Leonides, czyli młoda żona zamordowanego, z nikim z nich nie spokrewniona więc niejako idealna kandydatka na „czarną wdowę”, ale w głębi ducha chyba wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że to są tylko ich pobożne życzenia. Problem jednak w tym, że jeśli to nie Brenda wykończyła swojego małżonka, to mordercą jest ktoś z nich. Synowie, synowe, wnuki, szwagierka, zaufana służba- wszyscy stają się podejrzanymi. Co gorsza najwyraźniej, morderca wcale nie zamierza poprzestać na jednej zbrodni i wnet w niebezpieczeństwie znajduje się siostra Sophie, Josephine, która jest wścibską i ciekawską ponad miarę nastolatką, bawiącą się w detektywa. Garstkę ludzi zamkniętą w jednym domu zaczyna oganiać istna psychoza strachu, która udziela się również Charlesowi.

Książka bez wątpienia ciekawa, z nieoczywistym zakończeniem i dająca do myślenia.

„Dom zbrodni” to opowieść, o tym, że każdy jest zdolny do zbrodni.

Śmierć milionera greckiego pochodzenia Arystydesa Leonidesa okazuje się być morderstwem. Jest jasne jak słońce, że to ktoś z domowników podmienił lekarstwo staruszkowi, co spowodowało śmierć seniora rodu. Rozwiązaniem sprawy zainteresowana jest nie tylko londyńska policja, ale również narzeczony wnuczki...