Jaka to książka? Nie jest to książka prorokująca, nie należy też do dziedziny fantastyki naukowej. Nie ma w tej książce wizji i opisów robotów niczym z "Gwiezdnych Wojen". Nie ma w niej wielu długich wzorów, ciągów cyfr i liczb oraz trudnej matematyki. Jest to rzetelna książka mówiąca co udało się osiągnąć w dziedzinie sztucznej inteligencji i jak trudno było to osiągnąć. Omawia też najważniejsze wyzwania, które stoją przed przyszłymi twórcami sztucznej inteligencji.
Po krótkim i treściwym wstępie następuje sześć rozdziałów. Najpierw autor próbuje odpowiedzieć na pytanie "Co to jest sztuczna inteligencja?". W następnych rozdziałach omawia szukanie i sztuczne uczenie się, planowanie i automatyczne wnioskowanie oraz porusza kwestię analizy danych w kontekście informatycznej sztucznej inteligencji. Ostatni rozdział jest poświęcony sztucznemu życiu. Po szóstym rozdziale następuje krótki epilog i pojawia się załącznik w postaci rozmowy z Elizą ("automatycznym psychologiem" wymyślonym przez Josepha Weizenbauma). Książka kończy się przydatnym słowniczkiem pojęć, bibliografią i skorowidzem.
Uważam, że to rzetelna i bardzo dobra książka. Napisana przyjaznym dla laika w tej dziedzinie językiem. Czyta się ją z przyjemnością i można dowiedzieć się wielu ciekawych rzeczy.

Jaka to książka? Nie jest to książka prorokująca, nie należy też do dziedziny fantastyki naukowej. Nie ma w tej książce wizji i opisów robotów niczym z "Gwiezdnych Wojen". Nie ma w niej wielu długich wzorów, ciągów cyfr i liczb oraz trudnej matematyki. Jest to rzetelna książka mówiąca co udało się osiągnąć w dziedzinie sztucznej inteligencji i jak trudno było to osiągnąć....