Kiedy budzimy się w nowym miejscu, najczęściej nasze pierwsze wrażenie wiąże się z pytaniami: gdzie ja jestem, co to za miejsce i co ja tu robię? Po chwili jednak przypominają się nam wydarzenia dnia lub dni poprzednich i uzmysławiamy sobie, że jesteśmy np. na wczasach, w delegacji lub w odwiedzinach u znajomych. Wszystko układa się w całość i co najważniejsze rozpoznajemy leżącego obok współmałżonka (oczywiście, jeśli go posiadamy):).

Christine, bohaterka książki „Zanim zasnę” niestety nie doświadcza możliwości rozpoznania otoczenia i ludzi, każdego ranka jakby zatrzymuje się w kadrze między snem, a jawą, zatem stawianie pytania stale są dla niej zagadką. Codziennie odbywa się ten sam rytuał, mężczyzna śpiący obok niej twierdzi, że jest jej mężem, potwierdzeniem takiego stanu rzeczy mają być zdjęcia rozwieszone w łazience, przedstawiające ich razem. Czuje się jeszcze bardziej zdezorientowana, gdy spogląda w lustro. Przebłyski pamięci jej samej z przeszłości obrazują młodą kobietę lub nawet czasami dziecko, natomiast w lustrze widzi podstarzałą kobietę.

Nie jest jednak zdana wyłącznie na jedną osobę, tj. męża Bena. Za sprawą młodego doktora, który podejmuje się jej leczenia, codziennie zapisuje wydarzenia dnia w zeszycie. Niestety z chwilą zaśnięcia zapomina o nim, więc o jego istnieniu każdego ranka przypomina jej przez telefon doktor Nash. Intrygujący jest jednak fakt, że terapia odbywa się w tajemnicy przed Benem. Mnożą się również pytania:, dlaczego wersje Bena dotyczące jej przeszłości nie są spójne
i rozmijają się, co jakiś czas? i dlaczego na pierwszej stronie swojego rodzaju pamiętnika zapisała zdanie „Nie ufać Benowi”?

Tak się złożyło, że jakiś czas temu sporo krążyłam w tematyce niepamięci, niemniej żadna z przeczytanych książek nie wywarła na mnie takiego wrażenia jak „Zanim zasnę”. Doskonały pomysł na fabułę przyprawiony dużą dozą napięcia powoduje, że bardzo trudno oderwać się od historii, chcemy jak najszybciej poznać jej zakończenie.

Kiedy budzimy się w nowym miejscu, najczęściej nasze pierwsze wrażenie wiąże się z pytaniami: gdzie ja jestem, co to za miejsce i co ja tu robię? Po chwili jednak przypominają się nam wydarzenia dnia lub dni poprzednich i uzmysławiamy sobie, że jesteśmy np. na wczasach, w delegacji lub w odwiedzinach u znajomych. Wszystko układa się w całość i co najważniejsze rozpoznajemy...