Zwiadowcy z pewnością ciężko będzie mi się z nimi rozstać, a kolejne dzieło pana Flanagana nie ułatwiło mi tego zadania. Pierwszy tom trafił do mnie w prezencie. Kiedy czytałem drugi modliłem się tylko aby Halt nie dogonił Willa, bo to mogłoby być równoznaczne z koniec opowieści o elitarnym korpusie. Nawet sobie nie potraficie wyobrazić jaką ulgę poczułem, gdy jednak nasz bohater został uprowadzony przez harde morskie wilki. W oczekiwaniu na trzecią część przygód bohaterów z Araluenu sprawdziłem ile części ma zamiar napisać autor. Okazało się, że 10 (wtedy jeszcze 10), jednak książka za książką zbliżaliśmy się do tomu 10. Nie napawało mnie to zbytnim optymizmem, zdawałem sobie sprawę, że zbliża się czas gdy będę musiał się pożegnać z Willem, Haltem, Alyss, Horacem i wieloma innymi postaciami. Nastroju nie poprawiła mi zbytnio wieść o tomie 11 który jest zbiorem opowiadań (a bardzo lubię takie zbiory), wyglądało, ze autor chce zakończyć serie. Jednak jako wielki fan serii nie mogłem po nią nie sięgnąć... i dzięki bogu. Tak jak każda jej poprzedniczka i ta część jest wspaniała. Luźne historie związane z naszymi bohaterami, humor i oczywiście elitarny korpus królestwa Araluenu to zabójcza mieszanka. Na zakończenie dodam, że spora ilość ludzi uważa mnie pewnie za niespełna rozumu, widząc mnie w empiku nad dwunastym tomem "Zwiadowców" ze łzami szczęścia w oczach. Nie tylko z powodu wydania kolejnych przygód, ale i zapowiedzi tomu trzynastego na pierwszej stronie.

Polecam te serie każdemu niezależnie od wieku i zainteresowań. Uwierzcie mi jest uzależniające jak ziele cieplaka, jeżeli zaczniecie nie będziecie mogli przestać, pytanie co się stanie kiedy w końcu seria się zakończy...? Zapewne powstaną ośrodki odwykowe.

Zwiadowcy z pewnością ciężko będzie mi się z nimi rozstać, a kolejne dzieło pana Flanagana nie ułatwiło mi tego zadania. Pierwszy tom trafił do mnie w prezencie. Kiedy czytałem drugi modliłem się tylko aby Halt nie dogonił Willa, bo to mogłoby być równoznaczne z koniec opowieści o elitarnym korpusie. Nawet sobie nie potraficie wyobrazić jaką ulgę poczułem, gdy jednak nasz...