Groza ,w opowiadaniach Karla Hansa Strobla przybiera pełną paletę barw.Realistyczne historie,takie jak w(Leartesie, Mojej przygodzie z Jonasem Bórgiem, czy Lasach augustowskich).Czasami ,twórczość ta,przybiera zgoła odmienny od realizmu kształt jak np.w Grobowcu na Pére-Lachaise czy Występnej mniszce).W obu ostatnich przypadkach ,mamy do czynienia ,z czymś co jest trochę zabawą w penetracje psychiki bohatera,więc nie mamy jednoznacznej pewności,że to co się dzieje,dzieję się naprawdę.Szczególnie Grobowiec....odznacza się sporą dozą niedopowiedzeń,co jeszcze bardziej podnosi walory czytanego opowiadania.Mamy także opowiadania nie pozbawione czarnego humoru,groteski:Chłop na schwał czy Anatomia.Na większą uwagę zasługuje wstęp,napisany piękną polszczyzną,co jest sprawą zaskakującą z,zważywszy na małą popularność jego prozy u nas.Uwielbiany przez Strobla ,E.A.Poe m,miał ogromny wpływ na ten zbiór opowiadań.Co nie znaczy,że nie występują fundamentalne sprzeczności.Psychologiczno-Empiryczna motywacja bohaterów Poego jest przecież sprawą bezdyskusyjną.Zaś w przypadku prozy Strobla mamy do czynienia z przenicowaną,wywracająca się rzeczywistością,wywołaną tajemnymi siłami,ingerującą w naturalny porządek rzeczy,człowieka.Przyznacie,różnica jest znacząca.Zachęcam do zdobycia,i zapoznania się z tymi niezwykłymi,budzącym lęk fragmentami świata grozy.Pisać tak ,mógł tylko romantyk."Czarna Mniszka" to jedna z niewielu opowieści grozy która zamiast potu i ciągłego oglądania się za siebie,wyciska po prostu łzy z oczu.

Groza ,w opowiadaniach Karla Hansa Strobla przybiera pełną paletę barw.Realistyczne historie,takie jak w(Leartesie, Mojej przygodzie z Jonasem Bórgiem, czy Lasach augustowskich).Czasami ,twórczość ta,przybiera zgoła odmienny od realizmu kształt jak np.w Grobowcu na Pére-Lachaise czy Występnej mniszce).W obu ostatnich przypadkach ,mamy do czynienia ,z czymś co jest trochę...