Linda i Thomas spotykają się po wielu latach podczas zjazdu literackiego w Kanadzie. Tak naprawdę to nie jest przypadkowe spotkanie tych dwojga, tym bardziej, że specjalnie Thomas na wieść o przybyciu ukochanej z przeszłości przybywa na miejsce.

Tych dwoje żyje obecnie w zupełnie innych światach. Kobieta pisuje tomiki wierszy o głębokich uczuciach, miłości, ale jej teksty przypominają raczej długie opowieści o czymś utraconym, pewnej tęsknocie. Zaś Thomas zasłynął dzięki cyklowi wierszy „Do Magdaleny”, które są niczym innym jak westchnieniem do tego, co przepadło, zostało skradzione, odebrane w bolesny sposób. Słowa wierszy są o samej Lindzie.

Linda na co dzień stawia czoło codzienności. Niedawno straciła męża, który zmarł na wylew, a na dodatek jej dorastający, choć pełnoletni syn wpada w tarapaty, z których to nie łatwo jest się wyplatać. On zaś, czyli Thomas, niegdyś znany poeta o całkiem interesującym dorobku, powraca na rynek literacki z nowymi utworami. Dobrowolnie powrócił do tego świata, po tym jak spotkała go osobista tragedia – odejście żony, która ta poroniła ich dziecko.

Powieść przedstawiona jest w dość nietypowy, niebanalny sposób, ponieważ można ją przeczytać zarówno od pierwszej stronicy powieści jak również zaczynając jej czytanie od samego końca.

Linda i Thomas poznają się w wieku 17 lat. Są od siebie zupełnie różni. Zakochują się w sobie od pierwszego wejrzenia, kiedy dziewczyna wchodzi do klasy w krótkiej, ledwo opinającej pupę spódnicy, która uwydatniła jej długie nogi. Niezdarnie i pogardliwie żuła gumę, pokazując, że niewiele ją obchodzi to, co dzieje się na lekcji. Mimo to, Linda taka nie była. Manifestowała swoją pogardę, odwagę i wyższość nad innymi, po to, aby nie zostać ponownie skrzywdzoną. Przez tyle lat cierpiała naiwnie sądząc, że sama przyczyniła się do zadawanego jej bólu. Była wówczas bardzo pogubiona. A Thomas od początku wiedział, że nastolatka ma ciężkie za sobą przeżycia, drażliwe, bo kiedy o nie zapytywał, ona te kwestie omijała i nie podejmowała dyskusji. Dopiero spowiedź z księdzem zrewolucjonizowała jej życie. Mur, jaki zbudowała przed sobą zaczął pękać, a ona stopniowo osobę Thomasa przygarniała do serca. Nie reagowała odtrąceniem na dotyk dłoni chłopaka, który powoli był ciekawy jak smakuje jej ciało. Był cierpliwy, choć nie rozumiał. Bał się potwierdzenia swoich wyobrażeń dotyczących przeszłości dziewczynki. Niestety, po wypadku nastolatków zostają oboje rozdzieleni. Bez możliwości kontaktowania się. Kiedy jedno pisało do drugiego.. żadne z nich nie otrzymywało listów, bowiem nienawiść ciotki Lindy do jej samej, tego na czym niegdyś dziewczynka została przyłapana i ciotka mylnie zinterpretowała widok.. odesłała swoją pasierbicę do miejsca, o którym tak wiele się nieprzyjemnych rzeczy mówiło. Linda nabrała tam konkretnej lekcji życia.

Kolejne spotkanie między dwojgiem dochodzi, kiedy oboje mają po 26 lat. Spotykają się przypadkowo na targu warzywnym w Afryce. On, Thomas jest żonaty z Reginą. Starają się o dziecko, choć wydaje się, że oboje nie są sami ze sobą oraz razem szczęśliwi – ale stwarzają dobre pozory, zaś Linda udziela się jako nauczycielka w szkole podstawowej w ramach programu Korpusu Pokoju. Również jest zamężna z Peterem.
Początkowo ze sobą rozmawiają, prowadzą listowną korespondencję, ale uczucie jakie nawiązało się między nimi w latach młodzieńczych okazuje się potężniejsze. Spotykają się potajemnie, wyznają sobie miłość, zbliżają się do siebie cieleśnie, świadomi, jak bardzo krzywdzą swoje ukochane osoby. Nie są jednak w stanie pojąć ogromu tego, co zostało im brutalnie zabrane. Wiedzą, że popełniają swój życiowy błąd, w jakiś sposób starają się nadrobić straty i to, co może już nigdy nie nadejść. Może też uważają, że jeśli raz doprowadzą do haniebnego czynu, zostanie im to wybaczone? Ale romans zachodzi zbyt daleko. Bardzo rozkwitł, a ciężko go utrzymać, kiedy oboje nie wiedzą, kiedy mąż Lindy powróci po pracy do domu, albo jak zareaguje Regina, żona Thomasa, który ten tak często urywa się z domu i nie wspiera jej, kiedy kobieta załamuje się. Szalę goryczy przeważa wiadomość o ciąży Reginy. Wówczas Thomas pojmuje, co najlepszego w jego życiu się wydarzyło. Musi wybierać, między miłością sprzed lat, która zawsze i na zawsze będzie w jego sercu obecna, czy walczyć o owoc jego uczucia z Reginą. Wybiera to drugie rozwiązanie. Mimo złamanego serca żegna się z Lindą. Świadomy jest decyzji, jaką podjął. Wie, że po raz drugi w swoim życiu rozstaje się w sposób bolesny z kobietą, która już nigdy od niego nie odejdzie. Zawsze gdzieś będzie obok, tyle że nie na wyciągnięcie ręki..

Ostatnie spotkanie Lindy oraz Thomasa ma miejsce podczas zjazdu literackiego w Kanadzie. Po raz ostatni są ze sobą, kochają się gorąco, rozmawiają, mają tak blisko siebie. Bo wiedzą, że nieprędko się zobaczą, jeśli w ogóle.

Powieść ta pokazuje Czytelnikowi, jak jedna decyzja człowieka zmienia cały bieg historii, która w naszych planach niekoniecznie tak jak my tego pragniemy, jest nam pisana. Jest to tym bardziej bolesna historia, ponieważ Linda oraz Thomas bardzo się kochali, a ich głębokie uczucie było zbudowane na ważnym fundamencie, przyjaźni. Mogli powierzyć sobie tajemnice, stopniowo nauczyli się sobie ufać, poznawali się wzajemnie. Kiedy można rzecz, tak byli blisko siebie, na wyciągniecie ręki, kiedy po raz kolejny związek nabierał dojrzałego kształtu, bańka mydlana musiała pęknąć i ich rozdzielać niespodziewanie, boleśnie i nieodwracalnie.
Powieść ta pokazuje również jak uczucie potrafi mieszkać w naszych sercach przez lata po nasze ostatnie lata naszego życia. Nieważne, w jakim kierunku potoczył nas los, wciąż w naszej pamięci żyje tamta osoba, tamto pierwsze spotkanie, pierwsze zakochanie, rozmowa, pocałunek czy coś więcej. Możemy po drodze spotykać i kochać inne osoby, ale tej pierwszej, jedynej i wyjątkowej na pewno nie. Bo ona miała tą magię, niepowtarzalną. Uczyliśmy się wszystkiego zupełnie od podstaw, nie mając nic i nie znając tak dobrze siebie aniżeli w momencie spotkania tej osoby, która totalnie zrewolucjonizowała nasz świat, na zawsze, do końca dni.

Smutna historia kochanków, którzy będąc tak blisko, byli zmuszeni przez ich własne, odrębne historie mijać się nieustannie w bolesne dla nich konsekwencje. Wybierając szczęście i dobro drugiej osoby, samych siebie skazywali na nieustające i trwające cierpienie, o których oni sami wiedzieli i wewnątrz przeżywali..

Linda i Thomas spotykają się po wielu latach podczas zjazdu literackiego w Kanadzie. Tak naprawdę to nie jest przypadkowe spotkanie tych dwojga, tym bardziej, że specjalnie Thomas na wieść o przybyciu ukochanej z przeszłości przybywa na miejsce.

Tych dwoje żyje obecnie w zupełnie innych światach. Kobieta pisuje tomiki wierszy o głębokich uczuciach, miłości, ale jej teksty...

Czytałam tę książkę po angielsku i była to pierwsza książka Anity Shreve, którą przeczytałam. Po niej sięgnęłam po kolejne, ale żadna nie wywarła na mnie takiego wrażenia jak ta. Razem z bohaterami cieszyłam się każdym ich spotkaniem, razem z nimi cierpiałam każdą rozłąkę, niemożność bycia razem. Zakończenie naprawdę mnie poruszyło. Kończąc ostatnią stronę pomyślałam : Nie, niemożliwe! Mimo, że nie mieli szansy na bycie razem, to żałowałam, że nie dane im było mieć nawet tej namiastki... Po zakończeniu czytania długo o tej historii myślałam, może dlatego, że poruszyła pewne głęboko skrywane wspomnienia i pragnienia. Bo pewnie wielu z nas ma taką osobę, która z naszego życia znika i powraca jak bumerang...

Czytałam tę książkę po angielsku i była to pierwsza książka Anity Shreve, którą przeczytałam. Po niej sięgnęłam po kolejne, ale żadna nie wywarła na mnie takiego wrażenia jak ta. Razem z bohaterami cieszyłam się każdym ich spotkaniem, razem z nimi cierpiałam każdą rozłąkę, niemożność bycia razem. Zakończenie naprawdę mnie poruszyło. Kończąc ostatnią stronę pomyślałam : Nie,...