"Will Grayson, Kruchy Cooper, Will Grayson" - tak powinien brzmieć tytuł tej książki. Jednak wtedy nie byłby tajemniczy, a tak czytając mamy prawdziwą niespodziankę i to niemałą, a ogromną, bo ważącą słodkie 160 kilogramów ;)
Levithan i Green to autorzy znani, nawet bardzo znani, a ja uwielbiam ich obu. Tutaj w duecie, więc to jakby spełnienie marzeń. I jest tak w istocie.
Zaczynając myślałam, że bohaterowie to będą same bogate i rozkapryszone dzieciaki. Jakiś olbrzym mieszkający sam w luksusowej powozowni obok ogromnej willi swoich rodziców, do tego nadąsany synalek mamusi i tatusia - chirurgów. Ale do akcji wkroczył też Drugi Will Grayson ze swoim mrokiem, porzuconą przez męża matką i skromnym życiem. To wyrównało szalę dobrobytu i mogłam skupić się na konsumowaniu powieści.
W tej książce wszystko się dopełnia, jedno zdarzenie fajnie przechodzi w następne, bohaterowie są wyraziści, a najbardziej podobały mi się dialogi, często mądre, czasem zabawne, niekiedy zalatujące zbytnim patosem (ale nie uważam tego za przesadę) - ze szczególnym uwzględnieniem wyznań Kruszyny i "dupościska" Willa. Moje serce skradło też uczucie rodzące się między Jane i jej Graysonem.

A musical to piękne zwieńczenie opowieści. Wzruszyłam się, chociaż sama końcówka zdziebko przedobrzona. Czasem zbyt dużo nie wychodzi na dobre, ale i tak wybaczam.
"Will Grayson..." to powieść przede wszystkim o przyjaźni, szacunku dla drugiego człowieka, uczeniu się na błędach i odnajdywaniu siebie. Przewija się też oczywiście miłość, bo przecież ona jest podwaliną wszystkiego.

"Will Grayson, Kruchy Cooper, Will Grayson" - tak powinien brzmieć tytuł tej książki. Jednak wtedy nie byłby tajemniczy, a tak czytając mamy prawdziwą niespodziankę i to niemałą, a ogromną, bo ważącą słodkie 160 kilogramów ;)
Levithan i Green to autorzy znani, nawet bardzo znani, a ja uwielbiam ich obu. Tutaj w duecie, więc to jakby spełnienie marzeń. I jest tak w...