„Dziewczynka z parku” to szesnasta książka w dorobku literackim Barbary Kosmowskiej – wielokrotnie nagradzanej polskiej pisarki, specjalistki w zakresie literatury polskiego pozytywizmu, mieszkanki i działaczki z Bytowa. Opowiada ona historię Andzi, stojącej na uboczu, młodej uczennicy, której pewnego razu umiera tata ornitolog. Książka pełna jest wspomnień i melancholii. Autorka operuje zarówno opisami bieżących wydarzeń, jak i retrospekcjami zaczerpniętymi z umysłu Andzi. Mimo cierpienia, jakiego doświadcza Andzia i jej mama, w opowieści znaleźć możemy też wiele optymizmu. Dzięki postaci Jeremiasza – kolegi Andzi, chorego na cukrzycę – możemy obserwować rodzącą się przyjaźń. Wspólne spacery i zabawy, pomoc niesiona w chorobie czy nauka, to elementy zwykłego codziennego życia, które pokazują, że mimo bólu, samotności i poczucia straty, życie niesie także wiele dobrego. Ta ciepła historia obrazuje młodemu czytelnikowi, do którego została skierowana, że nawet utrata bliskiej osoby, nie jest końcem, a początkiem nowej ery. „Dziewczynka z parku” stara się także dowieść, że najważniejsze jest to, co mamy w sercu, że kontakt fizyczny choć niezwykle ważny, nie jest niezbędny, że czasami wspomnienia i wspólne tajemnice są równie realne, jak codzienna zabawa.
„Dziewczynka z parku” to książka ważna, pozwalająca pomóc dzieciom i młodzieży zrozumieć proces przemijania i choroby. W tym kontekście na pewno warto ją posiadać w swojej biblioteczce i czytać potomstwu. Porusza ona temat zawsze aktualny, który niejednokrotnie sprawia problemy rodzicom. W tym miejscu warto także oddać chwałę autorce ilustracji, Pani Emilii Dudziak, która stworzyła graficzną podstawę, do uznania książki za dzieło sztuki, nie tylko na bazie literatury, ale także grafiki. Tekst i obraz doskonale tu współgrają, tworząc wspólnie atmosferę nostalgii i zadumy.
Jeśli miałbym się do czegoś przyczepić, byłaby to psychologia postaci. Nie polubiłem tych bohaterów, nie zapadli mi głęboko w pamięć, byli jednowymiarowi i często banalni. Są książki dla dzieci, które czyta się jednym tchem, do których chce się wracać nawet osobom dorosłym. „Dziewczynka z parku” to takich książek nie należy, czytając rozdział jednego dnia, kolejnego nie pamiętamy dokładnie na czym skończyliśmy. Często miałem wrażenie, że kolejne rozdziały to jakby oddzielne opowiadania, a nie jedna spójna opowieść. Andzia nie stała się w moim odczuciu symbolem siły wewnętrznej, a takich bohaterów potrzebuje młode pokolenie.
Mimo tych małych uchybień, książkę oceniam wysoko. Warto ją posiadać i czytać potomstwu bo porusza tematy niezwykle ważne, otwiera oczy młodym osobom na tą ciemną stronę naszego świata, robiąc to jednocześnie w sposób wyważony, delikatny i z niezbędnym, pozytywnym wydźwiękiem. Piękne i dobrane w odpowiednim formacie wydanie, będzie stanowić perełkę w naszej biblioteczce, i to bez konieczności wydawania znacznych kwot – książkę można dostać za kilkanaście złotych.

„Dziewczynka z parku” to szesnasta książka w dorobku literackim Barbary Kosmowskiej – wielokrotnie nagradzanej polskiej pisarki, specjalistki w zakresie literatury polskiego pozytywizmu, mieszkanki i działaczki z Bytowa. Opowiada ona historię Andzi, stojącej na uboczu, młodej uczennicy, której pewnego razu umiera tata ornitolog. Książka pełna jest wspomnień i melancholii....