Zachęcam do zapoznania się z przekłamaniami.
https://apologetyka.org/analiza-krytyczna-ksiazki-kryminalna-historia-chrzescijanstwa-karlheinza-deschnera/

Zachęcam do zapoznania się z przekłamaniami.
https://apologetyka.org/analiza-krytyczna-ksiazki-kryminalna-historia-chrzescijanstwa-karlheinza-deschnera/

Czwarty tom „Kryminalnej historii chrześcijaństwa” przenosi nas w czasy wczesnego średniowiecza. Autor skupia się w głównej mierze na dziejach Merowingów i Karolingów (do śmierci Karola Wielkiego),pobocznie tylko wzmiankuje o sprawach Bizancjum, tam gdzie mają one znaczenie dla zasadniczego wątku, a także poświęca trochę miejsca dwóm najistotniejszym postaciom chrześcijaństwa tego okresu: papieżowi Grzegorzowi Wielkiemu oraz św. Bonifacemu.
W tomie tym mamy nawrót do sposobu narracji z części drugiej, czyli chronologicznego historycznie opisu wydarzeń. Kwestie doktrynalne schodzą na drugi plan, choć problemy chrystologiczne, jeszcze dość żywe w tym okresie, powoli oddają pola (szczególnie w Bizancjum) wielkim sporom o obrazy (ikony).
Tak jak w przypadku trzech pierwszych tomów, warstwa faktograficzna i poziom skomplikowania tomu czwartego wymagają od czytelnika pewnego przygotowania, zanim podejmie się on lektury. Bez znajomości, choćby podstawowej, czasów panowania dynastii Merowingów oraz późniejszego przejęcia władzy przez majordomów karolińskich, czytanie książki może być bardzo uciążliwe.
Jeśli chodzi o język i prezentację treści przez Deschnera, to nie odbiegają one zasadniczo od tego do czego mogły nas przyzwyczaić poprzednie części. Skonfrontowanie moralności chrześcijańskiej (w teorii) z tym, co przyniosły wydarzenia historyczne prezentowanego momentu dziejowego, nie prowadzą do budujących wniosków. Proces chrystianizacji Europy, czyli przede wszystkim instrumentalnego posługiwania się religią dla osiągnięcia coraz większych wpływów, władzy i znaczenia, to kanwa, po której porusza się autor. Formułuje on jeden wielki akt oskarżenia decydentów ówczesnego świata i chce ich rozliczyć nie ze słów, które najczęściej rzucali na wiatr, lecz ze skutków ich czynów, które nijak się nie pokrywały z głoszonymi przez nich pięknymi hasłami.
Krytyka Deschnera jest totalna. Praca jaką wykonał, aby ją przedstawić – kolosalna. W swojej dziedzinie na pewno arcydzieło.

Czwarty tom „Kryminalnej historii chrześcijaństwa” przenosi nas w czasy wczesnego średniowiecza. Autor skupia się w głównej mierze na dziejach Merowingów i Karolingów (do śmierci Karola Wielkiego),pobocznie tylko wzmiankuje o sprawach Bizancjum, tam gdzie mają one znaczenie dla zasadniczego wątku, a także poświęca trochę miejsca dwóm najistotniejszym postaciom...

Wybitna dla koneserów, nudna dla laików - pełna faktów popartych bogatą bibliografią.

Wybitna dla koneserów, nudna dla laików - pełna faktów popartych bogatą bibliografią.