"Sukienka z mgieł " to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny M. Chmielewskiej. Co prawda na mojej półce leży także "Poduszka w różowe słonie" i w zasadzie powinnam zacząć od tej książki, ponieważ jej bohaterowie epizodycznie pojawiają się w najnowszej powieści autorki. Nie lubię niedomówień, tego gdy nie wiem kto jest kim- a niestety taki problem miałam z dwiema postaciami. Nie umniejszało to mojej przyjemności z lektury- "Sukienka z mgieł" to fantastyczna powieść- jednakże jeśli będziecie mieli możliwość radzę rozpocząć od pierwszej książki.

Główną bohaterką "Sukienki z mgieł" jest dwudziestokilkuletnia Weronika która jest właścicielką Piwnicy Pod Liliowym Kapeluszem. Miejsce, o tak osobliwej nazwie, to kawiarnia stworzona przez dziewczynę od podstaw. To jej wymarzony lokal- urzeczywistnienie jej pragnień i planów życiowych.Weronika bardzo dba o ten lokal- można śmiało stwierdzić, że jest on dla niej ważniejszy niż dom. Właścicielka kawiarni to osoba posiadająca bardzo dużo empatii- stara się zrozumieć swoich klientów, pomóc rozwiązać problemy, doradzić albo po prostu wesprzeć dobrym słowem. Piwnica Pod Liliowym Kapeluszem ma kliku stałych klientów- z pozoru tak różni lecz jest coś co łączy wszystkie te postaci. Są to ludzi, którzy pogubili się w życiu- w skutek różnego rodzaju nieprzewidzianych sytuacji, nie są sobie w stanie sami poradzić. Osoby te potrzebują miejsca w którym mogłyby swobodnie pomyśleć, odetchnąć od szarej codzienności dnia dzisiejszego. Kawiarnia Weroniki jest oazą spokoju, skrawkiem przestrzeni w której każdy znajdzie spokój, zrozumienie i akceptację. Dlaczego? Bo w Piwnicy Pod Liliowym kapeluszem, życiem człowieka rządzi przypadek- to on podsuwa najbardziej nieoczekiwane, ale jednocześnie najłatwiejsze wyjście z danej sytuacji. Wpływa na nasze życie może mieć na przykład wizytówka, która wypadła komuś z portfela, albo inna niż zwykle kawa, podana przez przypadek. Nie ważne jakimi ścieżkami kieruje nas życie- ważne, że w ostatecznym rozrachunku pozwala odnaleźć szczęście. To jest główne przesłanie tej powieści- aby być szczęśliwym należy czasami skorzystać z tego co proponuje nam przypadek...

Czytając "Sukienkę z mgieł " nie mogłam się oprzeć aby nie porównać jej do książki "Kochający na marginesie" autorstwa Johanny Nilsson. Obie pozycje maja bardzo wiele wspólnego- są o samotności, o braku akceptacji w społeczeństwie, miejscami przepełnione smutkiem i gorzkimi refleksjami życiowymi. Nie uważam tego za minus- wręcz przeciwnie, dzięki temu bardzo dobrze czytało mi się "Sukienkę z mgieł". Jednakże nie jest to lekka powieść- wbrew temu co sugeruje tytuł. Książka zmusza nas do poważnych, życiowych refleksji. Powoduje, że zaczynamy zastanawiać się nad tym co osiągnęliśmy w życiu i doceniamy to jeszcze bardziej. Zmusza do refleksji na temat tolerancji i zrozumienia różnego rodzaju problemów społecznych. Lektura "Sukienki z mgieł" sprawiła, że na chwilę zwolniłam, porzuciłam ten ciągły pęd życiowy i zaczęłam rozmyślać nad tym co naprawdę jest dla mnie ważne.

Joanna M. Chmielewska, w swojej nowej powieści, wykreowała naprawdę bardzo realistyczną historię.Gdybyśmy się dobrze rozejrzeli dookoła- z pewnością spotkalibyśmy ludzi bardzo podobnych do głównych bohaterów książki. Autorka przeprowadziła trafne studium psychologiczne każdej z postaci.
"Sukienka z mgieł' ma w sobie coś bardzo magicznego- głównie za sprawą Weroniki. To coś sprawia, że z przyjemnością poznałabym dalsze losy tej ekscentrycznej, młodej kobiety...

Komu polecam te pozycję? Chyba każdemu, kto chciałby się choć na chwilę zatrzymać i spojrzeć z perspektywy na własne życie. Lektura tej książki z pewnością wywoła w czytelniku całą gamę emocji- od smutku i wzruszenia po niedowierzanie i radość. "Sukienka z mgieł" autorstwa Joanny M. Chmielewskiej pokazuje całą prawdę o ludzkim życiu- bez pominięcia ciemnych stron naszej natury...

"Sukienka z mgieł " to moje pierwsze spotkanie z twórczością Joanny M. Chmielewskiej. Co prawda na mojej półce leży także "Poduszka w różowe słonie" i w zasadzie powinnam zacząć od tej książki, ponieważ jej bohaterowie epizodycznie pojawiają się w najnowszej powieści autorki. Nie lubię niedomówień, tego gdy nie wiem kto jest kim- a niestety taki problem miałam z dwiema...