Joanna M. Chmielewska jest uznaną autorką książek dla dzieci, a od jakiegoś czasu próbuje swoich sił w powieściach dla kobiet. Charakterystyczne dla autorki lekkie pióro i pozytywne emocje mają swoje odzwierciedlenie w najnowszej powieści „Sukienka z mgieł”, którą miałam przyjemność przeczytać. Przygodę z książką rozpoczynam zawsze od przeczytania krótkiej notki o autorze, mam wtedy wrażenie, że w jakiś sposób poznaję autora. Pani Joanna zdobyła moje serce już na samym początku, ponieważ udało jej się przywołać moje wspomnienia ze Szklarskiej Poręby. Jako, że mieszkam niedaleko każda jednodniowa wycieczka szkolna, każdy wolny weekend to wyjazd do Szklarskiej lub Karpacza. Wcale mnie nie dziwi, że właśnie tam autorka znalazła natchnienie.

„Sukienka z mgieł” opowiada o niezwykłym miejscu i wyjątkowych ludziach. Porusza wiele tematów, problemów i marzeń. Piwnica pod Liliowym Kapeluszem to urocza kawiarenka, która przyciąga ludzi o skrajnie różnych historiach. Jej właścicielka – Weronika, „potrafi odpowiedzieć na pytanie, zanim rozmówca zdąży je zadać, przeczuwa, co się wydarzy, widzi więcej niż inni”, czyta między wierszami, posiada dar empatii i zdolność jednania sobie ludzi. Weronika ma także swoje prywatne problemy, własną historię i drogę, którą podąża.

„Sukienka z mgieł” to książka, z istną plejadą bohaterów. Poznajemy piszącego Małomównego, zwariowaną ciotkę, która potrafi oczarować każdego mężczyznę, Anastazję/Krysię, która boryka się z mężem alkoholikiem, autystyczną Korę i jej mamę. Zapomniałabym o Andrzejku, chłopcu któremu wystarczyło dać szansę, a udowodnił jak złote ma serce.

Po pierwszych paru stronach byłam rozczarowana, myślałam, że autorka kreuje bajowy świat, w którym wyobraźnia bezgraniczne możliwości ma. Przed oczami miałam nierealne wydarzenia, zbiegi okoliczności i utopijny świat. Jakże się myliłam. Wraz z rozwojem wydarzeń, zaczęłam czytać między wierszami. Życie to ciągłe wzlotu i upadki, tak też jest to opisane w książce. Autorka, podobnie jak Weronika, posiada dar docierania do ludzi. Nawet, kiedy pani Joanna pisze o zdarzeniach trudnych czy przykrych, gdzieś między słowami dostrzegam promień słońca. Ta książka wywołuje zarówno uśmiech, jak i łzy.

Nie pytajcie dlaczego, ale czytając „Sukienkę z mgieł” wypiłam trzy kawy, z gęstą śmietanką i cynamonem. Mam nadzieję, że znajdę kiedyś swoją Piwnicę pod Liliowym Kapeluszem, a może już znalazłam, a jeszcze o tym nie wiem.

Joanna M. Chmielewska jest uznaną autorką książek dla dzieci, a od jakiegoś czasu próbuje swoich sił w powieściach dla kobiet. Charakterystyczne dla autorki lekkie pióro i pozytywne emocje mają swoje odzwierciedlenie w najnowszej powieści „Sukienka z mgieł”, którą miałam przyjemność przeczytać. Przygodę z książką rozpoczynam zawsze od przeczytania krótkiej notki o autorze,...