Dworek Jabłonny Sad, żołnierz wojny napoleońskiej - Jan Kazimierz i jego rodzina, dość egzotyczna- żona Paulette (kreolska piękność), syn Teodor Florian i dwie bliźniaczki. Anna Konstancja i Józefina Maria - to one są głównymi bohaterkami tej powieści. Tak podobne,. że nawet matka nie potrafi ich odróżniać, a zawiązywane na ręku wstążeczki dla odróżnienia, czasem zamieniają. Podobne fizycznie, ale różne osobowości. Jedna "bardziej" kocha ojca, druga matkę. Podczas jednej z dorocznych kolacji we dworze, gdzie jedną z atrakcji na stole jest agonia na wpół upieczonego indyka, ojciec dowiaduje się o śmierci Napoleona i pada rażony atakiem apopleksji. Paradoksalnie to jednak nie on umiera, tylko matka coraz mizerniejsza, coraz szczuplejsza. Opiekę nad sparaliżowanym ojcem przejmuje rzetelna Anna. Jednak czasem przebiera się w ubrania Józefiny, żeby sprawić ojcu przyjemność, że i druga córka o niego dba. Józefina natomiast udaje Annę przed jej narzeczonym, uwodzi go w tajemnicy przed Anną i zachodzi w ciążę. Brat jest nieobecny, bo najpierw przebywa w szkole, potem bierze udział w działaniach wojennych. Ranny dezerteruje z wojska i siostry opiekują się nim, tak jak do niedawna ojcem.
Mroczna i duszna książka. Najbardziej ponurą, odstręczającą postacią jest według mnie, Tituba - czarnoskóra służąca, którą Jan Kazimierz przywiózł do kraju wraz z żoną. Tituba pozostaje w bardzo zażyłych stosunkach ze swoją panią. Tak naprawdę nie wiadomo, czy więcej w niej zabobonów, czy pogaństwa.
Książka pokazująca, że wojna wszystko unicestwia. Duszę człowieka. Jego ciało. Jego majątek.

Dworek Jabłonny Sad, żołnierz wojny napoleońskiej - Jan Kazimierz i jego rodzina, dość egzotyczna- żona Paulette (kreolska piękność), syn Teodor Florian i dwie bliźniaczki. Anna Konstancja i Józefina Maria - to one są głównymi bohaterkami tej powieści. Tak podobne,. że nawet matka nie potrafi ich odróżniać, a zawiązywane na ręku wstążeczki dla odróżnienia, czasem...