Ufff... Zmęczyłam to wreszcie. Z trudem, ale się udało. Książka ta leżała u mnie na półce kilka lat. Co jakiś czas spoglądałam na nią i czekałam na odpowiedni moment, aby móc w spokoju delektować się piękną opowieścią, bo takie też było moje nastawienie do Księgi z San Michele. I co? Zawód na całej linii, dramatyczny. Może to ze mną coś jest nie tak, może już jestem stara i zgorzkniała. Książka zebrała świetne opinie, na okładce napisali, że jest "uznawana przez wielu za najpiękniejszą książkę świata(...)", a ja odebrałam ją zupełnie inaczej. Dla mnie to opowieść zadufanego w sobie d...., któremu się wydaje, że jest lepszy od innych, że jest wybrańcem, z bardzo niezdrowym pociągiem do Tanatosa. Ach, jakże on ładnie opisuje, jaki on jest mądry, dobry, modny... bleee... rzygać się chce. I niestety nie policzyłam (bo nie sądziłam, że będzie szło o takie ilości) ile trupów znalazło się w tej opowieści. Dla autora opisywanie umierania to chyba była nieziemska rozkosz. Takie odniosłam wrażenie. Niemniej jednak zauważyłam jedną zaletę, to jest ładnie napisana książka i pewnie dla wybranych, do których ja zdecydowanie nie należę. Pozostanę sobie taka zwyczajna, nieczuła i niewrażliwa, ze swoją opinią na temat tego "dzieła".

Ufff... Zmęczyłam to wreszcie. Z trudem, ale się udało. Książka ta leżała u mnie na półce kilka lat. Co jakiś czas spoglądałam na nią i czekałam na odpowiedni moment, aby móc w spokoju delektować się piękną opowieścią, bo takie też było moje nastawienie do Księgi z San Michele. I co? Zawód na całej linii, dramatyczny. Może to ze mną coś jest nie tak, może już jestem stara i...