Książka jest dla mnie sporym rozczarowaniem.
Autorka doszukała się wielu interesujących, szokujących faktów, z którymi zetknęłam się po raz pierwszy. Jest to niewątpliwym atutem, niestety jedynym.
Nie rozumiem rozdziału o Bokassie. Niespójny wg mnie z ideą, ponieważ skupia się na wybrykach, szaleństwach Bokassy a Catherine jako jedna z wielu po prostu nauczyła się z nim żyć. Jej postać wypada na tyle blado na tle kobiet Mao czy Lenia, że nie umieszczałabym jej tuż obok.
Poza tym za mało historii. Autorka podaje sporo dat, miejsc etc. ale brakuje syntetycznego ujęcia, brakuje zarysu społeczno-politycznego, który pozwoliłby lepiej rozeznać się w sytuacji. W końcu pisze o dyktatorach a nie gwiazdkach z teatru Pod zielonym listkiem.
Narracja utrzymana jest w konwencji babskiego plotkarstwa, autorka pozwala sobie na mnóstwo subiektywnych określeń, np Ceauşescu nazywa zabawnym pajacem. Przykładów oczywiście jest więcej.
Podsumowując:
- ciekawość wścibskiego podglądacza - zaspokojona :)
- wartość historyczna, literacka - słabe 3

Książka jest dla mnie sporym rozczarowaniem.
Autorka doszukała się wielu interesujących, szokujących faktów, z którymi zetknęłam się po raz pierwszy. Jest to niewątpliwym atutem, niestety jedynym.
Nie rozumiem rozdziału o Bokassie. Niespójny wg mnie z ideą, ponieważ skupia się na wybrykach, szaleństwach Bokassy a Catherine jako jedna z wielu po prostu nauczyła się z nim...