Gdybyście stanęli przed wyborem: uratować od niechybnej śmierci bliską naszemu sercu osobę, lub kogoś zupełnie obcego, jaką podjęlibyście decyzję? O tym właśnie musiała zdecydować Rose. W szkolnej stołówce, w której dyżurowała jako ochotniczka podczas lunchu, obserwowała swoją córkę, wielką fankę Harry’ego Pottera, Melly. Dziewczynka, z powodu szpecącego naczyniaka na policzku, była obiektem drwin ze strony rówieśników. Rose, zgłaszając się na dyżur, zamierzała samodzielnie sprawdzić, czy jest tak w rzeczywistości. Gdy w pewnym momencie zaobserwowała jedną z koleżanek swojej córki, Amandę, rozsmarowującą sobie na policzku galaretkę, która miała przypominać znamię Melly, Rose postanowiła zainterweniować. Nie potrafiła spokojnie patrzeć na to, jak jej mała dziewczynka ucieka zawstydzona do mieszczącej się nieopodal łazienki. Tuż po rozmowie z Amandą, w szkolnej kuchni dochodzi do wybuchu. Fala uderzeniowa dociera do stołówki i dokonuje wielu spustoszeń. Rose po pewnym czasie odzyskuje przytomność i orientuje się w sytuacji. Dostrzega obok siebie Amandę i jej koleżankę, lecz w tym samym momencie przypomina sobie o zamkniętej w łazience córce. Ma zaledwie kilka sekund na podjęcie decyzji – w końcu bierze za rękę Amandę oraz jej koleżankę Emily i wyprowadza je ze stołówki. Po chwili wraca po swoją córkę i znajduje ją nieprzytomną. Szybko wybiega z nią na zewnątrz i oddaje pod opiekę ratowników. Wkrótce jednak okazuje się, że to nie koniec. Rose dowiaduje się, że Amanda wcale nie wyszła na zewnątrz, tylko została w budynku. Choć ratownikom udaje się ją wydostać, Amanda jest w bardzo ciężkim stanie i nie wiadomo, czy w ogóle przeżyje. Rose staje twarzą w twarz z rozwścieczoną matką dziewczynki, która oskarża ją o pozostawienie swojej córki na pewną śmierć. Rozpoczyna się prawdziwa wojna, w której po jednej stronie staje Rose, a po drugiej wszyscy inni, przekonani o tym, że Rose świadomie zignorowała Amandę i wybrała ratowanie własnej córki.

Książka Lisy Scottoline, ku mojej olbrzymiej radości, okazała się być niezwykle interesującą powieścią, traktującą o wielkich trudnościach, z jakimi musi zmierzyć się osoba obarczona fałszywymi oskarżeniami. Rose, kobieta, która w rzeczywistości ocaliła najpierw obce dzieci i dopiero później wróciła po własną córkę, oskarżona została o egoizm i porzucenie na pastwę losu innego dziecka. Nie pomagał jej fakt, że wcześniej zwracała Amandzie uwagę o to, by ta nie naśmiewała się z Melly. Matka Amandy przekonana była, że to Rose odpowiedzialna jest za ciężki stan jej córki.

"Ocal mnie" to książka, która wywołuje u czytelnika wiele emocji. Wartka akcja i interesująca fabuła sprawiają, że czytając, trudno jest się nudzić. Mnie osobiście bardzo przypadła do gustu postać córeczki Rose, Melly. Dziewczynka bowiem, z powodu szpecącego znamienia na policzku, identyfikowała się z Harrym Potterem, który tak jak ona, na twarzy miał wyróżniające go z otoczenia znamię. Dzięki temu była w stanie zapominać o dzieciach, które z niej drwiły.

Oceniam tę powieść jako bardzo wartościową i bardzo przyjemną w odbiorze, choć tematyka w niej poruszana nie należy do łatwych. Polecam, zwłaszcza tym, którzy przepadają za powieściami obyczajowymi.

Gdybyście stanęli przed wyborem: uratować od niechybnej śmierci bliską naszemu sercu osobę, lub kogoś zupełnie obcego, jaką podjęlibyście decyzję? O tym właśnie musiała zdecydować Rose. W szkolnej stołówce, w której dyżurowała jako ochotniczka podczas lunchu, obserwowała swoją córkę, wielką fankę Harry’ego Pottera, Melly. Dziewczynka, z powodu szpecącego naczyniaka na...