Autor był wielkim admiratorem kompozytora. Zebrał ogrom informacji, listów, znał dokładnie wszystkie kompozycje. Większość swoich utworów poświęcił właśnie Beethovenowi.
Ta niewielka książeczka krótko opowiada o życiu Ludwika. Szczególną uwagę Rolland zwraca na dwie rzeczy: potrzebę niesienia przez Beethovena radości, Bożej radości oraz tragedię z postępującą głuchotą, która niszczyła relacje kompozytora z ludźmi i światem.
Polecam.

Autor był wielkim admiratorem kompozytora. Zebrał ogrom informacji, listów, znał dokładnie wszystkie kompozycje. Większość swoich utworów poświęcił właśnie Beethovenowi.
Ta niewielka książeczka krótko opowiada o życiu Ludwika. Szczególną uwagę Rolland zwraca na dwie rzeczy: potrzebę niesienia przez Beethovena radości, Bożej radości oraz tragedię z postępującą głuchotą,...

Książka uświadamia że prawdziwa sztuka rodzi się w bólu, że jest wynikiem ekstremów zarówno niebiańskich uniesień jak i piekielnych tortur, że zewnętrzny sukces to czasem wewnętrzna porażka, że geniusz w jednej płaszczyźnie to ułomność w drugiej. Zupełnie inaczej słucha się muzyki Beethovena jak się chociaż trochę zapoznało z jego życiem. Trudno się czyta się ale potem łatwiej się słucha ;)

Książka uświadamia że prawdziwa sztuka rodzi się w bólu, że jest wynikiem ekstremów zarówno niebiańskich uniesień jak i piekielnych tortur, że zewnętrzny sukces to czasem wewnętrzna porażka, że geniusz w jednej płaszczyźnie to ułomność w drugiej. Zupełnie inaczej słucha się muzyki Beethovena jak się chociaż trochę zapoznało z jego życiem. Trudno się czyta się ale potem...

Rolland potrafił pisać a Beethoven był wielki. Nie dziwię się fascynacji Francuza. Warto przeczytać.

Rolland potrafił pisać a Beethoven był wielki. Nie dziwię się fascynacji Francuza. Warto przeczytać.

Jest to raczej wzruszający i poetycki hołd złożony Beethovenowi przez autora, aniżeli pełnoprawna biografia, jednak czytało się bardzo przyjemnie.

Jest to raczej wzruszający i poetycki hołd złożony Beethovenowi przez autora, aniżeli pełnoprawna biografia, jednak czytało się bardzo przyjemnie.

Pan Rolland był chyba zakochany w Beethovenie :) To literatura piękna, a nie biografia. Krótka, ledwo muskająca najważniejsze chwile życia. Bardzo mi się podobało!

Pan Rolland był chyba zakochany w Beethovenie :) To literatura piękna, a nie biografia. Krótka, ledwo muskająca najważniejsze chwile życia. Bardzo mi się podobało!