[http://zrecenzowana.blogspot.com/2014/02/statystyczne-prawdopodobienstwo-miosci.html]

"W końcu to nie zmiany łamią człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane."

Co myślisz o miłości od pierwszego wejrzenia? Kompletna bzdura, wymysł niespełnionych romantyków, czy może coś, co zdarza się na co dzień? Czy w ciągu ułamka sekundy możemy jednoznacznie stwierdzić, czy jesteśmy w stanie obdarzyć kogoś bezgraniczną miłością? Takie przekonanie chyba przychodzi z czasem… Przynajmniej tak myślała Hadley. A wystarczyły tylko 24 godziny, żeby zmieniła swoje zdanie o 180 stopni.

"Czy lepiej jest mieć kiedyś coś dobrego i utracić, czy też nie mieć nigdy?"

Ten dzień wyglądał na najgorszy w całym życiu siedemnastoletniej Hadley Sullivan. Utknęła na lotnisku
w Nowym Jorku, spóźniona o cztery minuty na lot do Londynu i najprawdopodobniej również na drugi ślub ojca żeniącego się z kobietą, której nawet nie poznała, a więc
i nie polubiła. Wtedy, w zatłoczonej poczekalni, spotkała chłopaka idealnego. Był Anglikiem, miał na imię Oliver i rezerwację na najbliższy nocny lot do Londynu. Tuż obok miejsca Hadley... [opis z okładki]

Jak można napisać książkę, której akcja trwa zaledwie 24 godziny? Nie, wróć. Jak napisać dobrą książkę, której ramy czasowe nie przekraczają doby? Przyznaję się, ja nie wiem. Za to Jennifer E. Smith wie to bardzo dobrze.

Zacznijmy może od kwestii fundamentalnej książki: autorka skorzystała z opcji narratora wszechwiedzącego. Może i nie jest to wyjątkowo oryginalna zagrywka dla książek Young Adult, więc zaskoczona nie byłam, jednakże nie sądziłam, że z tak niepozornego zabiegu można wyciągnąć tyle magii! Nie wiem, czy jest to kwestia tylko i wyłącznie tego. Całkiem możliwe, że spory wkład do tego miało też rozplanowanie akcji. Hadley ma do dyspozycji jedynie 24 godziny, jednak rozwleczone na ponad 200 stron. Nie, „rozwleczone” to niepasujące do końca słowo, bo kojarzy się źle, a tutaj ma znaczenie jak najbardziej pozytywne. W ciągu tych 24 godzin tempo jest idealnie wyważone, momentami przyspiesza, by za chwilę zarysować coś na kształt punktu kulminacyjnego, i kiedy myślimy, że zaraz nastąpi takie „bum”, akcja zwalnia do leniwie toczącej się opowieści. Autorka zazwyczaj przechodzi wtedy płynnie do jakiejś retrospekcji, więc nawet pomimo surowo zarysowanych ram czasowych mamy okazję poznać Hadley nie tylko „tu” i „teraz”, ale także „kiedyś” i „tam”. Skoro o poznawaniu mowa, to nie widzę sensu w charakteryzowaniu bohaterów. Tak na dobrą sprawę, to cała książka jest jedną wielką charakterystyką. Oczywiście nie brakuje tam fascynujących wydarzeń przyprawiających o szybsze bicie serca, jednak , jak dla mnie, najważniejsze jest właśnie odkrywanie cech postaci. Wzrok czytelnika skupia się na dwóch głównych bohaterach: Hadley i Oliverze, którzy spotykają się zupełnie przypadkiem i tym samym kompletnie zmieniają bieg wydarzeń. Widzimy dwie zupełnie różne sylwetki młodych ludzi, którzy jednak mają coś wspólnego: obydwoje mają swój własny bagaż emocji i doświadczeń, a to, czego szukają to szczęście i zrozumienie. Co tu dużo mówić, widzimy dwie mistrzowsko wykreowane postacie. Hadley jest niezwykłą dziewczyną, o czym mamy się szansę przekonać na kartach powieści. O Oliver… Cóż, niejedna czytelniczka będzie marzyła o kimś takim.


Na zakończenie: nie, nie jest to książka o podróży samolotem obok fajnego chłopaka. Książka jest o pokonywaniu własnego strachu (nawet takiego jak latanie samolotem) oraz o trudnych, skomplikowanych rodzinnych relacjach. Jednak przede wszystkim jest to książka o miłości. Takiej od pierwszego wejrzenia. Takiej słodkiej, o jakiej marzą nastolatki. Wbrew pozorom, próżno szukać tutaj „kiczowatości” charakterystycznej dla romansideł Young Adult. Nie wiem, może to zasługa tego, ze cała historia powstała z udziałem przypadku – nadaje to opowieści takie charakterystycznego klimatu, którego nie da się opisać słowami. Nie mogę tego ująć inaczej, więc zakończę tak: jeśli szukacie uroczej, przytulnej opowieści, która w sam raz na jeden wieczór oderwie was od ziemi, to to jest właśnie to, czego szukacie.

[http://zrecenzowana.blogspot.com/2014/02/statystyczne-prawdopodobienstwo-miosci.html]

"W końcu to nie zmiany łamią człowiekowi serce, tylko to, co dobrze znane."

Co myślisz o miłości od pierwszego wejrzenia? Kompletna bzdura, wymysł niespełnionych romantyków, czy może coś, co zdarza się na co dzień? Czy w ciągu ułamka sekundy możemy jednoznacznie stwierdzić, czy jesteśmy...