Wywiad z historią
- Kategoria:
- reportaż
- Seria:
- Sfery
- Tytuł oryginału:
- Intervista con la storia
- Wydawnictwo:
- Świat Książki
- Data wydania:
- 2012-02-08
- Data 1. wyd. pol.:
- 2012-02-08
- Liczba stron:
- 720
- Czas czytania
- 12 godz. 0 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788377990391
- Tłumacz:
- Joanna Ugniewska, Anna Osmólska-Mętrak, Agnieszka Czepnik
- Tagi:
- wywiady Fallaci literatura faktu Willy Brandt Henry Kissinger Golda Meir Indira Gandhi Hajle Syllasje Jasir Arafat Giulio Andreotti
28 wywiadów Oriany Fallaci, jednej z najbardziej znanych dziennikarek drugiej połowy XX w., ze słynnymi postaciami takimi jak Henry Kissinger, Indira Gandhi, Ali Bhutto, Yassir Arafat, Golda Meir, George Habash,
Giovanni Leone i in.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Wokół legendy
Prolog
Ryszard Kapuściński powiedział kiedyś, że aby mogło powstać jedno własne zdanie, trzeba przeczytać tysiące cudzych. Podczas lektury książki „Wywiad z historią” Oriany Fallaci, która ukazała się na rynku polskim z pawie czterdziestoletnim opóźnieniem (światowa premiera „Interview with History” 1974) trudno nie odwołać się do słów autora „Imperium”. Wielość kontekstów, wydarzeń, przywołanych postaci, które opisuje w swoich wywiadach włoska dziennikarka z czasem, co oczywiste, uległy rozmyciu. Nie tyle straciły na znaczeniu, co wyparte zostały przez nowe, świeższe „newsy”. Dlatego współczesny czytelnik-recenzent w mniejszym lub większym stopniu musi lekturę książki Fallaci okupić powtórką z historii. Dla lepszego zrozumienia tekstu, uchwycenia wszystkich zależności i problematyki danych wydarzeń. Jednak przygotowanie merytoryczne do lektury tej fascynującej odysei reporterskiej to nie wszystko. Ważna jest również wrażliwość literacka, taktyka oparta na wyczulonym zmyśle obserwacji, która pozwala dostrzec w tych dwudziestu ośmiu rozmowach arcydzieło dziennikarskiego fachu.
Być jak Fallaci…
We wstępie książki Fallaci pisze, że dziennikarstwo to „nadzwyczajny i straszny przywilej”. Włoska publicystka, która w latach swoich największych reporterskich sukcesów budziła i budzi do dnia dzisiejszego wiele kontrowersji (szczególnie zaś po opublikowaniu w roku 2001 artykułu przerywającego dziesięcioletnie milczenie na łamach "Corriere della Sera" pt: „Wściekłość i duma”) była fenomenem w swoim fachu. Była kobietą. Inteligentna, odważna, bezkompromisowa. Przed obliczem dziennikarki, czy też wizją wywiadu z nią, drżeli najwięksi politycy. Niezależnie po której stronie konfliktu, żelaznej kurtyny się znajdowali. Jednakże mało kto miał odwagę odmówić Fallaci. Bowiem Fallaci się „nie-odmawiało”. Odmowa oznaczała zarówno tchórzostwo jak wykluczenie z dialogu. Kissinger, Golda Meir, Jasir Arafat, Husajn, Indira Gandhi, William Colby to tylko niektóre nazwiska pojawiające się na kartach tego wydawnictwa. Prestiż i sława, na tych wartościach niewątpliwie bazowała Włoszka. Ranga jej wywiadów była olbrzymia i często wpływały na kształt ówczesnej światowej polityki. Konflikty w Azji, na Bliskim Wschodzie, nielegalne działania CIA w Europie, Wietnam – obszary będące w kręgu jej zainteresowań nie odbiegały od najbardziej palących problemów ówczesnej, nad wyraz niespokojnej rzeczywistości. Lecz nie tylko „wyjątkowa” tematyka, lecz także niebanalny styl i bezkompromisowość nadały rozmowom Fallaci niepowtarzalnych cech, wyznaczając całkiem nową jakość dziennikarską, o której w przedmowie Federico Rampini pisze:
Żywy kontakt z konkretnymi postaciami, pogłębione dochodzenie na miejscu wydarzeń, zdolności analizy, zbieranie dokumentacji, praca „wykopaliskowa” i interpretacja, która nazywa się dziennikarstwem śledczym.
Dziennikarka, o której już wówczas krążyły legendy jawi się współczesnemu czytelnikowi przede wszystkim jako postać o klarownych poglądach politycznych. Jak zauważa wspomniany wyżej Rampini:
Fallaci utożsamia się z uniwersalnymi wartościami, które zrodziły się na Zachodzie – z liberalną demokracją, z prawami człowieka, z wolnością informacji – i właśnie dlatego nie dopuszcza niespójności, nie okazuje pobłażania, kiedy przyłapuje Zachód na rażącym łamaniu tych zasad.
W dwudziestu ośmiu wywiadach, które składają się na tom „Wywiad z historią” Fallaci wydaje się być zawsze główna bohaterką spotkania. Zafascynowana władzą, świadoma uczestnictwa najważniejszych wydarzeniach politycznych jak i faktu, że jest zarządcą informacji, która może zmienić bieg historii, każde spotkanie traktowała jak walkę (zobacz: „Przedmowa”). I zaprawdę rzadko kiedy wychodziła z tego pojedynku pokonana. Jak sama zauważyła:
Ci, którzy wyznaczają nas los, naprawdę nie są od nas lepsi, nie są inteligentniejsi, ani silniejszy, ani bardziej światli. Najwyżej bardziej przedsiębiorczy, ambitni.
Niewiele osób ze świata polityki w jej mniemaniu zasługiwało na podziw i szacunek. Dostało się Kissingerowi za Wietnam, nakrzyczała na szefa CIA Colbego za wtrącanie się w sprawy wewnętrzne Włoch, nie omieszkała zapytać arcybiskupa Makariosa o relacje z kobietami, Hajle Sellasje nie uniknął trudnych pytań o wszędobylski głód i śmierć w Etiopii. Do grona nielicznych, których obdarzyła szacunkiem i zaufaniem należeli Willy Brandt, Helder Camera, Indira Gandhi a w szczególności zaś charyzmatyczna Golde Meir. Lecz na takie traktowanie naprawdę należał sobie zasłużyć. Udało się to nielicznym.
Trzy wcielenia dziennikarki. Epilog
Jacek Żakowski charakteryzując Fallaci pisze o trzech jej wcieleniach. Pierwszym „romantycznej dziennikarki”, drugim – „dojrzałej geniuszki wywiadu politycznego” oraz ostatnim – „islamofobicznej eseistki”. W książce „Wywiad z historią” spotykamy się z tą drugą postacią, gdzie pisarka (tak powiem życzyła sobie być nazywana Fallaci pod koniec życia) będąc u szczytu sławy i popularności osiągnęła wszystko co w zawodzie dziennikarza możliwe. Rozmowy przeprowadzone w latach siedemdziesiątych XX, dzięki którymi został okrzykniętą „mistrzynią wywiadu” są dla potencjalnego, współczesnego czytelnika przykładem na to w jaki sposób uprawia się „rasową” żurnalistykę. I choć Ryszard Kapuściński zarzucał jej obawę przed wielokulturowością, ceniąc zasadniczo wyżej Terzaniego, to dziennikarstwo Fallaci, ze swą bezkompromisowością i kobiecym obliczem, stanowi nowy i wyjątkowy rozdział w historii gatunku. Właśnie dlatego, mimo upływu wielu lat, nie straciło nic ze swojej drapieżności i sile.
Monika Długa
Oceny
Książka na półkach
- 1 156
- 590
- 206
- 60
- 26
- 23
- 13
- 12
- 11
- 8
Opinia
Bardzo ciekawa książka. Wiele ciekawych informacji zamieszczonych w wywiadach przeprowadzonych przez autorkę Oriane Fallaci. Polecam
Bardzo ciekawa książka. Wiele ciekawych informacji zamieszczonych w wywiadach przeprowadzonych przez autorkę Oriane Fallaci. Polecam
Pokaż mimo to