Remarque tak często pojawia się na wszelkiego rodzaju listach klasyków, których znać trzeba albo arcydzieł literatury, że stwierdziłem iż warto wiedzieć któż zacz ów Remarque. Wybór mój padł na powieść „Na zachodzie bez zmian” no i przepadłem kompletnie. Bo to kawał przepięknej literatury.

Przejmująca, pełna emocji opowieść młodego chłopaka, który praktycznie prosto ze szkoły trafia na front. Rzucony w wir wojny walczy zaciekle o ideały, których musi bronić ale przede wszystkim o życie własne i swoich towarzyszy. A wszystko w rytm nieustannie zadawanego sobie i innym pytania jaki jest tego wszystkiego sens.

Ta książka łapie za serce ale bez przesadnego, taniego melodramatyzmu, bez nadmiernej ckliwości czy rzucania czytelnika na kolana poprzez idealizowanie walczących żołnierzy. Ta książka jest pomimo tematu bardzo subtelna, wyważona. Toczą się nad wyraz ważne wydarzenia pełne emocji, dla głównych bohaterów tak bardzo absurdalne, tak bezsensowne i tak niepotrzebne. Główny bohater to wojenne piekło próbuje przełamać opisem prozaicznych czynności jakie wykonuje ze współtowarzyszami w okopach. Próbuje jakoś przetrwać, żyć i to życie wykorzystać pomimo toczącego się wokół horroru, zwłaszcza, że ma poczucie nieuchronności śmierci. A sceny z chorą matką to dla mnie – z pewnych osobistych względów – najbardziej wzruszające fragmenty.

Wspaniała powieść. Moim zdaniem lektura obowiązkowa.

Remarque tak często pojawia się na wszelkiego rodzaju listach klasyków, których znać trzeba albo arcydzieł literatury, że stwierdziłem iż warto wiedzieć któż zacz ów Remarque. Wybór mój padł na powieść „Na zachodzie bez zmian” no i przepadłem kompletnie. Bo to kawał przepięknej literatury.

Przejmująca, pełna emocji opowieść młodego chłopaka, który praktycznie prosto ze...