Naprawdę bardzo dobra biografia Kleopatry VII. Widać, ze Autorka włożyła sporo pracy i wysiłku, żeby zebrać wszystkie skąpe źródła o tej fascynującej postaci. Oddzielić kłamstwa, półprawdy, mity i propagandę od prawdy. Jest to trudne, bo źródła mogące ukazywać prawdziwą twarz Kleopatry już nie istnieją. ( np.zapiski jej osobistego lekarza) Rzymainie nie mieli w większości o niej dobrego zdabia. A najwięcej informacji czerpiemy od rzymskich historyków. Kleopatra jest postacią fascynującą, kobietą o nieprzeciętnym intelekcie, potrafiącą władać rozległym krajem. Książka ta bardzo przybliża nam Klepoatrę jako władczynię, ale także jako kobietę, matkę, kochankę dwóch wpływowych Rzymian.... Warto ją przeczytać. Rozdziały są bardzo długie co czasem trochę męczy, ale warto.

Naprawdę bardzo dobra biografia Kleopatry VII. Widać, ze Autorka włożyła sporo pracy i wysiłku, żeby zebrać wszystkie skąpe źródła o tej fascynującej postaci. Oddzielić kłamstwa, półprawdy, mity i propagandę od prawdy. Jest to trudne, bo źródła mogące ukazywać prawdziwą twarz Kleopatry już nie istnieją. ( np.zapiski jej osobistego lekarza) Rzymainie nie mieli w większości...

Książkę zaczęłam czytać lecz nie skończyłam. Ciężka pozycja. Mnie nie zafascynowała ale może do niej jeszcze wrócę.

Książkę zaczęłam czytać lecz nie skończyłam. Ciężka pozycja. Mnie nie zafascynowała ale może do niej jeszcze wrócę.

Ta książka trafiła na listę „chcę przeczytać” już dość dawno, krótko po tym jak została wydana. W czasopiśmie historycznym natrafiłem na nią. Na przeczytanie, a w zasadzie przesłuchanie ta książka czekała prawie 10 lat. No coż, czasem tak jest.

Historia mnie bardzo interesuje. Jednak o historii starozytnej wiem dość niewiele. Ta książka pozwoliła mi zgłębić temat historii starożytnej, uświadomiła mi jednak, że jednak mam dość spore luki.

Książka jest dobrze napisana. Autorka naprawdę skrupulatnie zebrała wszystkie dostępne fakty na temat Kleopatry, ówcesnego świata oraz rzeczywistości w jakiej Kleopatra żyła. Z lektury tej książki wynoszę sporo informacji oraz wniosków.

Powszechnie uważa się, iż Kleopatra była królową Egiptu. Faktycznie rządziła Egiptem a je siedziba oraz siedziba tego królestwa była w Aleksandrii. Jednak Kleopatra była Greczynką. Ze względu na silny wpływ Hellenistycznej Grecji królestwo egipskie zostało opanowane przez dynastię Ptolomeuszy. Kleopatra była szóstą Kleopatrą z kolei, chociaż historycy greccy pomylili się i za czasów swojego panowania była uznawana za Kleopatrę VII.

Kleopatra była dobrze wykszatłcona. Władała kilkoma językami. Świetnie zarządzała swoim królestwem. Aleksandria była wówczas u szczytu swojego rozwoju. Tam znajdowała sie największa biblioteka ówczesnego świata zawierająca ponad pół miliona pozycji. Druga co do wielkości biblioteka znajdowała się wtedy w Atenach, zawierała dwieście tysięcy pozycji. Zasoby bilbioteczne Rzymu nie dorastały do pięt. Świadczy to jak silnym królewstem było królestwo Kleopatry. Rzym intelektualnie i kulturowo się dopiero rozwijał. Natomiast królestwo Egiptu przeżywało wtedy swój szczyt.

Jednak za czasów Kleopatry królestwo Egipitu pozostawało jedynym skrawkiem lądu nie zdobytym przez Rzymian. Potęga militarna Rzymu rozwijała się mocno. Aspiracje również. Juliusz Cezar był uosobieniem tych aspiracji. Trudno dziś stwierdzić czy on sam zakochał się z Kleopatrze, czy Kleopatra go uwiodła, jak to między nimi naprawdę było. W każdym bądź razie nawiązał się między nimi romans. Kleopatra miała innego męża, którym tak a propos był jej przyrodni brat. Władcy hellenistycznej Aleksandri mieli właśnie to do siebie, że zawierali małżeństwa z członkami najbliższej rodziny, nawet w ramach rodzeństwa. To ułatwiało sprawę całkowicie. Chociaż można powiedzieć, że związki władców hellenistycznej Aleksandrii były otwarte. Przykładem tego jest właśnie Kleopatra, która wdała się w związek z Juliuszem Cezarem. Dzięki temu związkowi Kleopatra zaniechała podbicie Aleksandrii oraz jej królestwa przez Rzymian. Sama jako konkubina Juliusza Cesara odbyła podróż do Rzymu i tam spędziła sporo czasu.

Po zabójstwie Juliusza Cezara sytuacja królestwa oraz samej Kleopatry stała się mocno nie pewna. Aspiracje rzymskie nie cichły. Znów nie do końca wiadomo jak do teog doszło, że Kleopatra związała się z Markiem Antoniuszem. Był on co prawda w cieniu cesarza Augusta, zwanego Okawianem, jednak pozycja Marka Antoniusza na tyle była silna iż gwarantowała autonomię królestwu Kleopatry. Czas jednak tykał. Marek Antoniusz coraz to bardziej popadał w niełaskę Oktawiana. Oktawian twardą ręką dąrzył do zdobycia absolutnej władzy i w końcu osiągnął swój cel. To przyczyniło się do upadku Marka Antoniusza, krótko po tym do upadku i śmierci Kleopatry.

Śmierć Marka Antoniusza jest tematem wielu różnych legend. Jest mocno dramatyzowana. Autorka przytaczas fakty że ten dramatyzm owszem, w jakimś stopniu istniał, ale na potrzeby Szekspira czy też innych późniejszych historyków czy też pisarzy zotał przesadzony. Kleopatra dogorywała jakiś czas po śmierci Marka Antoniusza. Okoliczności jej śmierci nie są do końca tak naprawdę jasne.

Jednym z najważniejszych wniosków książki według mnie jest to jak wpływ Rzymu przyczynił się na degradację pozycji kobiet w świecie, co ciągnęło się przez naszą współczesną historię prawie przez dwa tysiące lat. Mianowicie, hellenistyczne królestwo Kleopatry gwarantowało kobietom dość sporo praw jak na tamte czasy. Sam fakt iż kobieta stała na czele królestwa i skutecznie nim rządziła jest dość ważny. Jednak dramatyzm jaki nadano Kleopatrze umniejszył jej rolę do kochanki rzymskich władców, zredukował całkowicie jej talenty dyplomatyczne, strategiczne, jej wpływ na wysoki rozwój kulturalny swojego królestwa. Historycy, którzy pisali przez setki lat historię zrobili z silnej nowoczesnej jak na tamte czasu kobiety która była przywódcą, flirtującą kobietę, wręcz kobietę lekkich obyczajów. Ten obraz Kleopatry jest mocno niesprawiedliwy. Wraz z upadkiem Kleopatry pozycja w ówczesnym świecie została mocno zredukowana do tego jak postrzegane i traktowane były kobiety w rzymskich realia. Prawo rzymskie nie uznawało praktycznie praw kobiet. Starożytny Egipt, hellenistyczna królestwo Aleksandrii jednak tu mocno się różniło od Rzymu. Kleopatra była żywym tego przykładem. Upadek Kleopatry był w pewnym sensie upadkiem praw kobiet na dobrych parę lat.

Ciekawa lektura. Nie przypuszczałem, że wyciągnę z niej tyle wiedzy oraz tyle ważnych wniosków. Jest to chyba jednak książka dla miłośników historii. Dobrze posiadać już jakąś podstawową wiedzę z historii starożytności, gdyż inaczej można się szybko zniechęcić do tej książki.

Ta książka trafiła na listę „chcę przeczytać” już dość dawno, krótko po tym jak została wydana. W czasopiśmie historycznym natrafiłem na nią. Na przeczytanie, a w zasadzie przesłuchanie ta książka czekała prawie 10 lat. No coż, czasem tak jest.

Historia mnie bardzo interesuje. Jednak o historii starozytnej wiem dość niewiele. Ta książka pozwoliła mi zgłębić temat historii...

Świetne, bardzo obrazowe przedstawienie historii jednej z nasłynniejszych kobiet w historii. Z braków materiału źródłowego czyni swoją silną stronę, wytykając innym przekazom braki, fantazje czy propagandę, a u siebie wyraźnie stawiając granicę, gdzie mówimy o faktach, a gdzie o ostrożnej, choć ekscytującej dedukcji. Wrażenie robi bogata (mimo wszystko) bogata bibliografia, a odbiór wzbogacają zdjęcia przedmiotów z epoki (monet, rzeźb, tablic, map) pozwalające wczuć się w klimat i lepiej poznać bohaterów tej historii.

No a poza tym ostatecznie rozprawia się z mitami, które narosły wokół tej postaci przez ostatnie dwa millennia. Lektura dzięki podejściu autorki jest ciekawa zarówno pod kątem historycznym, jak i popkulturowym, więc powinna przypaść do gustu różnym czytelnikom.

Świetne, bardzo obrazowe przedstawienie historii jednej z nasłynniejszych kobiet w historii. Z braków materiału źródłowego czyni swoją silną stronę, wytykając innym przekazom braki, fantazje czy propagandę, a u siebie wyraźnie stawiając granicę, gdzie mówimy o faktach, a gdzie o ostrożnej, choć ekscytującej dedukcji. Wrażenie robi bogata (mimo wszystko) bogata...

Biografia wyjątkowej kobiety, ikony, postaci, która na zawsze zapisała się w historii, a z czasem zawojowała popkulturę. Autorka odziera Kleopatrę z wielu warstw mitów, przekłamań, fantazji, niedopowiedzeń, uproszczeń i kalumni, kreśląc jej barwny życiorys na tle epoki wielu przełomów, uświadamiając czytelnikowi, że wraz ze śmiercią ostatniej królowej starożytnego Egiptu pod wieloma względami skończył się świat, jaki znali ówcześni, choć zapewne nie zdawali sobie z tego wówczas sprawy.

Książka wpisuje się w popularny ostatnio nurt przedstawiania historii kobiet niejako w pewnej kontrze do historii zmaskulinizowanej. O wielkiej wyjątkowości Kleopatry w myśl wywodów autorki świadczy m.in. fakt, że żyła, działała i osiągnęła wielkość wtedy, kiedy było jej to dane - a zatem w czasach, kiedy historię tworzyli i opisywali przede wszystkim mężczyźni. I dlatego również postać ta pozostaje do dziś tak intrygująca. Prawdą jest bowiem, że stosunkowo niewiele jest władczyń, które można postawić z Kleopatrą w jednym szeregu, takich jak np. Katarzyna Wielka czy Elżbieta Tudor.

Książkę czyta się dobrze i płynnie, lektura nie nastręcza trudności, choć odnosiłem niekiedy wrażenie, że mogłaby być co najmniej o jedną trzecią cieńsza, gdyby odchudzić ją o te fragmenty, w których autorka daje się ponieść swemu kwiecistemu stylowi, który jednych zapewne zauroczy, a innych będzie drażnił. To jednak właściwie jedyna cecha, którą można uznać za poważny mankament. Z drugiej strony pozostaje solidna baza źródłowa oraz aparat krytyczny, który wynagradza ewentualne niedociągnięcia.

Momentami czyta się nieco mozolnie, ale nie zmienia to faktu, że jest to książka warta polecenia, zwłaszcza dla miłośników historii starożytnej.

Biografia wyjątkowej kobiety, ikony, postaci, która na zawsze zapisała się w historii, a z czasem zawojowała popkulturę. Autorka odziera Kleopatrę z wielu warstw mitów, przekłamań, fantazji, niedopowiedzeń, uproszczeń i kalumni, kreśląc jej barwny życiorys na tle epoki wielu przełomów, uświadamiając czytelnikowi, że wraz ze śmiercią ostatniej królowej starożytnego Egiptu...

Niestety nie jestem szczególną amatorką prezentowanego przez autorkę stylu kwiecistego. Książkę co prawda udało mi się skończyć jestem nią jednak mocno rozczarowana. Po odcedzeniu tych wszystkich erudycyjnych, w zamierzeniu zapewne mających zafascynować, opisów nie zostaje wiele twardego jądra. Poza tym nie wiem dlaczego Oktawia została w pewnym miejscu nazwana siostrą przyrodnią Augusta.

Niestety nie jestem szczególną amatorką prezentowanego przez autorkę stylu kwiecistego. Książkę co prawda udało mi się skończyć jestem nią jednak mocno rozczarowana. Po odcedzeniu tych wszystkich erudycyjnych, w zamierzeniu zapewne mających zafascynować, opisów nie zostaje wiele twardego jądra. Poza tym nie wiem dlaczego Oktawia została w pewnym miejscu nazwana siostrą...

Jest jedną z najbardziej barwnych postaci w historii ludzkości. Żyła ponad 2000 lat temu i pomimo upływu czasu jej legenda jest wciąż żywa. W czasach, gdy słowa „panowanie” czy „władza” przypisywano wyłącznie mężczyznom potrafił siłą charakteru, przebiegłością, przeogromną wiedzą i urokiem osobistym wznieść się na szczyt. Stała na czele imperium. Otaczała się bogactwem. Jej wdziękom ulegli Juliusz Cezar i Marek Antoniusz. Ta gama wydarzeń, cech charakteru i barwna historia zamyka się w jednym imieniu: Kleopatra.

Więcej: http://zzyciaksiazek.blogspot.com/2012/07/wiecznie-zywa-krolowa-egiptu.html#more

Jest jedną z najbardziej barwnych postaci w historii ludzkości. Żyła ponad 2000 lat temu i pomimo upływu czasu jej legenda jest wciąż żywa. W czasach, gdy słowa „panowanie” czy „władza” przypisywano wyłącznie mężczyznom potrafił siłą charakteru, przebiegłością, przeogromną wiedzą i urokiem osobistym wznieść się na szczyt. Stała na czele imperium. Otaczała się bogactwem. Jej...

Wspaniale napisana biografia tajemniczej Kleopatry, o której zostało już tyle powiedziane, że chyba każdy może mieć o niej odmienne wyobrażenie. Autorka, przytaczając źródła historyczne, sięgając do licznych legend i plotek oraz odwołując się do różnorodnych dzieł sztuki, tworzy rzetelny i przede wszystkim fascynujący obraz ostatniej królowej Egiptu.

Wspaniale napisana biografia tajemniczej Kleopatry, o której zostało już tyle powiedziane, że chyba każdy może mieć o niej odmienne wyobrażenie. Autorka, przytaczając źródła historyczne, sięgając do licznych legend i plotek oraz odwołując się do różnorodnych dzieł sztuki, tworzy rzetelny i przede wszystkim fascynujący obraz ostatniej królowej Egiptu.

Uważam że to bardzo dobra biografia. Historia starożytna jest opisana w taki sposób,że dla każdego laika będzie przystępna. Bardzo ciekawa i dobrze napisana książka.

Uważam że to bardzo dobra biografia. Historia starożytna jest opisana w taki sposób,że dla każdego laika będzie przystępna. Bardzo ciekawa i dobrze napisana książka.

Lekko poplątana, troszku za długa, o samej Kleopatrze powinno być więcej informacji. Trzeba mieć jakieś pojęcie o świecie starożytnym by się za nią zabrać. Mimo wszystko pełna ciekawostek, interesująca pozycja o niesamowitej kobiecie.

Lekko poplątana, troszku za długa, o samej Kleopatrze powinno być więcej informacji. Trzeba mieć jakieś pojęcie o świecie starożytnym by się za nią zabrać. Mimo wszystko pełna ciekawostek, interesująca pozycja o niesamowitej kobiecie.