Wracam na drogę przestępstwa.
Taniej.
W kryminale zapałki do powiek, zbędne.
Przy sensacji nie zasypiam, gdzie stanę.
Nowy młynek do kawy, zbędny.
W thrillerze nie czuję łażących po mnie kotów.
Nervosol- zbędny.
Zanurzyłem się ostatnio zbyt głęboko.
W toni nonsensu i klasycznych klasykach. Pas.
Tracę żetony, ale nie oddycham smogiem. Znaczy absurdu oparami.
Dwójka ma, dość dużo koszałków – opałków z poziomu kołyski nawymyślała, bym teraz cierpliwość do trzy po trzy zachował. A i paranojeczek wokół w brud. Telefony z gadką szmatką odbieram, próbując wyłgać się od odkurzacza zakupu.
I z wyskakującymi okienkami walczę. Ówczesna młodzież, przez nestorów obecnie reprezentowana, inny punkt odniesienia miała. Słowne roszady, inteligencji poziom podnosiły. Wizje halucynogenne odpowiednikiem buntu były. A pieniądze, które szczęścia nie dają, nestorzy wspomniani z lubością obecnie upłynniają. Można pić niejednakie wódki – kac jest taki sam.
Się zdezaktualizowała. Się przedawniła. Zmurszała.
Koniak, jazz i mate nie wyciągną za uszy mowy – trawy.
Zaś miłość wolna i marihuana to wczorajsze uniesień surogaty.
To dzieło chwili. A ona minęła.

Wracam na drogę przestępstwa.
Taniej.
W kryminale zapałki do powiek, zbędne.
Przy sensacji nie zasypiam, gdzie stanę.
Nowy młynek do kawy, zbędny.
W thrillerze nie czuję łażących po mnie kotów.
Nervosol- zbędny.
Zanurzyłem się ostatnio zbyt głęboko.
W toni nonsensu i klasycznych klasykach. Pas.
Tracę żetony, ale nie oddycham smogiem. Znaczy absurdu oparami.
Dwójka ma,...