E.T.A. Hoffmann to klasyczny pisarz, którego książka została wydana prawie 200 lat temu.

Martynka i Frycek co roku na Wigilię otrzymywali specjalny prezent od wuja Grocmajera, który zawsze po zabawie oddawali rodzicom, aby nie uległ zniszczeniu. Tym razem było tak samo. Martynia zainteresowała się jednak dziadkiem do orzechów, który wieczorem, gdy była sama rozegrał straszną wojnę z Królem Myszy. Czy uszedł z niej zwycięsko? Czy to była jawa, czy tylko sen?

Za książkę wymieniłam się już kilka miesięcy temu, jednak zanim zabrałam się za jej czytanie minęło wiele czasu. W końcu jednak znalazłam chwilę i postanowiłam bliżej zainteresować się tą pozycją. Jest to powieść klasyczna, więc i język jest przystosowany do realiów epoki, w której powstało.

Przeczytanie baśni zajęło mi dość sporo czasu, jednak nie żałuję, że w końcu się na to zdecydowałam. W dzieciństwie zapewne poznałam tą opowieść, jednak przez lata fabuła znacznie i wyblakła. Dzięki temu wydaniu mogłam sobie przypomnieć.

Ilustracje są przepiękne, utrzymane w tamtych czasach, nie ma ich za wiele. Całość podzielona na rozdziały, przepiękne wydanie w sztywnej oprawie. Bardzo cieszę się, że znalazła się w mojej biblioteczce.

Jawa miesza się ze snem, nie wiadomo, co jest fikcją, a co prawdą. Fabuła bardzo mi się podobała, zakończenie także było bardzo ciekawe.

Lubię od czasu do czasu przeczytać coś z klasyki, dlatego też ta pozycja była dla mnie miłą odmianą. Z pewnością spodoba się także małym czytelnikom.

,,Dziadek do orzechów i Król Myszy” to piękna opowieść dla starszych czytelników, którzy zrozumieją przesłanie autora.

Moja ocena: 5/6

E.T.A. Hoffmann to klasyczny pisarz, którego książka została wydana prawie 200 lat temu.

Martynka i Frycek co roku na Wigilię otrzymywali specjalny prezent od wuja Grocmajera, który zawsze po zabawie oddawali rodzicom, aby nie uległ zniszczeniu. Tym razem było tak samo. Martynia zainteresowała się jednak dziadkiem do orzechów, który wieczorem, gdy była sama rozegrał...