Fenomenalna pozycja. Każdy kto choć trochę inteligencją wybija się ponad przeciętną, każdy dla kogo w życiu liczy się więcej niż "piwo i schabowy po robocie" musi ją przeczytać. Ta książka potrafi zmienić życie. Jeśli ją zrozumiesz, możesz przeobrazić wiele w sobie i wokół Ciebie, zwiększyć jakość i świadomość swojego, życia. Polecam!

Fenomenalna pozycja. Każdy kto choć trochę inteligencją wybija się ponad przeciętną, każdy dla kogo w życiu liczy się więcej niż "piwo i schabowy po robocie" musi ją przeczytać. Ta książka potrafi zmienić życie. Jeśli ją zrozumiesz, możesz przeobrazić wiele w sobie i wokół Ciebie, zwiększyć jakość i świadomość swojego, życia. Polecam!

Lektura tej książki była zarazem niesamowitą przygodą intelektualną, jak i wielkim rozczarowaniem. Zaczęło się tak, że dałbym 10/10, bo gdy czytałem, przechodziły mnie ciarki lub, posługując się słownikiem Stachniuka, przepełniała mnie uświadomiona wola tworzycielska kosmosu. Potem jednak zaczął przynudzać, powtarzać się, rozciągać niepotrzebnie tekst i pisać głupoty. Brzydziło mnie to, że nie szanował średniowiecza, bredził o jakimś wyzysku w kapitalizmie (a dla człowieka z wykształceniem ekonomicznym to podwójna hańba),propsował socjalizm, demokrację liberalną, Wielką Rewolucję Antyfrancuską i z konopii wyskoczył z jakimiś nacjonalistycznymi wysrywami, jakby były czymś naturalnym i oczywistym. Jego niechęć do chrześcijańskiej wspakultury totalnej była też przesadzona, bo to Kościół katolicki zbudował cywilizację łacińską, którą szanował.

Z rzeczy co do których mam mieszane uczucia - z religii zrobił "narzędzie odczuwania" woli tworzycielskiej kosmosu, co z grubsza jest prawdą, bo te same przeżycia można przypisać osobie religijnej i ateiście, który wie po co się urodził, ale szkoda, że nie wziął się za próbę wyjaśnienia początku świata i życia. Przecież tą wolą kosmosu może być bóg. Niekoniecznie ten, którego ludzie z różnych kultur wyznają, ale jednak jakiś. Z drugiej strony ostrzegał, że mit nie musi być idealnie logiczny, ważne by pełnił pewną funkcję, więc jest ukryta furtka dla osób przekonanych o istnieniu absolutu, ale muszą to być przekonania osób spoza uporządkowanych systemów religijnych, albo przynajmniej dynamicznych protestantów czy pogan.

Na końcu pozytywy. Tekst obfituje w neologizmy i bardzo kreatywne metafory, więc już samo czytanie jest jest jakąś pożywką intelektualną, nawet jakbyśmy się ze Stachniukiem w ogóle nie zgadzali. Ma sporo racji w opisywaniu wspakulturowych nowotworów, niszczących ciąg kulturowy, świetnie pokazuje marność nihilistów, hedonistów i panteistów oraz znakomicie wyjaśnia zjawisko "nadczłowieka", którego Nietzsche nie rozumiał (no może i rozumiał, ale na pewno głupio nazwał ;). Otóż nie ma nadludzi, są tylko osoby, które czują w sobie wolę tworzycielską kosmosu i trafnie dobierają dźwignie-kulturowytwory, za pomocą których mogą się realizować poprzez wzbogacanie prądu kulturowego. Pierwsze 5-6 rozdziałów to lektura obowiązkowa dla ludzi ponadprzeciętnych, którzy chcą wieść pełne, szczęśliwe życie. Czytanie dalej stanowczo odradzam.

Chętni znajdą w linku wersję "too long didn't read"
http://antagonistaesklawazu.blogspot.com/2015/04/jan-stachniuk-czowieczenstwo-i-kultura.html

Lektura tej książki była zarazem niesamowitą przygodą intelektualną, jak i wielkim rozczarowaniem. Zaczęło się tak, że dałbym 10/10, bo gdy czytałem, przechodziły mnie ciarki lub, posługując się słownikiem Stachniuka, przepełniała mnie uświadomiona wola tworzycielska kosmosu. Potem jednak zaczął przynudzać, powtarzać się, rozciągać niepotrzebnie tekst i pisać głupoty....