Co archeolog może powiedzieć o religii? Niewiele. Religia to sprawa ducha, a archeolog bada materię. Więc może snuć rozważania na temat np pozycji w jakiej grzebani byli ludzie. Co z tego wynika? O tu wchodzimy już w sferę spekulacji, a tego ściśli naukowcy nie lubią. Więc książka daje to, co obiecuje w tytule. Tylko ślady religii. Materialne objawy. A czy Łużyczanie, Pomorzanie itd. byli Słowianami? To kultury nieme, więc pewności mieć nie będziemy. Ale jak na razie innych Prasłowian nie mamy.

Co archeolog może powiedzieć o religii? Niewiele. Religia to sprawa ducha, a archeolog bada materię. Więc może snuć rozważania na temat np pozycji w jakiej grzebani byli ludzie. Co z tego wynika? O tu wchodzimy już w sferę spekulacji, a tego ściśli naukowcy nie lubią. Więc książka daje to, co obiecuje w tytule. Tylko ślady religii. Materialne objawy. A czy Łużyczanie,...

Dużo faktów archeologicznych, i te były ciekawe: ale mało właściwie wniosków, tym bardziej takich, które by mi się na coś przydały. A i tytuł mylący. Powinno być "Materialne ślady kultu kultury Łużyckiej i Pomorskiej". Bo utożsamianie tych kultur ze Słowianami jest naciągane, i to mocno.

Dużo faktów archeologicznych, i te były ciekawe: ale mało właściwie wniosków, tym bardziej takich, które by mi się na coś przydały. A i tytuł mylący. Powinno być "Materialne ślady kultu kultury Łużyckiej i Pomorskiej". Bo utożsamianie tych kultur ze Słowianami jest naciągane, i to mocno.

Książka jest doskonałym usypiaczem i konglomeratem niesamowitego lania wody. Ciekawy [hm, powiedzmy...] tytuł okazuje się typowym, i imho bardzo nieuczciwym, 'wabikiem na czytelnika' - Prasłowianie okazują się li i jedynie członkami kultur archeologicznych [konkretnie łużyckiej i pomorskiej], których nikt o zdrowych zmysłach nie będzie utożsamiał z ludami historycznymi czy też z przodkami tych ludów w linii prostej [o czym sam autor, bogom dzięki, wspomina, niemniej nie przeszkadza mu to uporczywie używać pojęcia 'Prasłowianie']. Dodajmy do tego powtarzanie jak mantry tych samych konstrukcji zdaniowych [najczęściej samousprawiedliwień za stan badań], obaloną teorię lansowaną przez naukę PRL tylko po to, żeby dać podbudówkę ideologiczną niepodważalnie rdzennej 'polskości' terenów Ziem Odzyskanych, et voila - mamy pana Gedigę i jego popielnice w kształcie domków.
Nie polecam, strata czasu i atłasu...

Książka jest doskonałym usypiaczem i konglomeratem niesamowitego lania wody. Ciekawy [hm, powiedzmy...] tytuł okazuje się typowym, i imho bardzo nieuczciwym, 'wabikiem na czytelnika' - Prasłowianie okazują się li i jedynie członkami kultur archeologicznych [konkretnie łużyckiej i pomorskiej], których nikt o zdrowych zmysłach nie będzie utożsamiał z ludami historycznymi czy...

Zdecydowanie zły wybór na lekturę, praktycznie powtórzenie podręcznika do historii starożytnej ziem polskich, pełne podkreśleń jacy to Prasłowianie byli okrutni i niecywilizowani, jak ich obyczaje szokują i gorszą współczesnego człowieka. Nie identyfikuję się z takim twierdzeniem. Autor co trochę powtarza jak to niewystarczający jest zasób źródeł i że wszystko to tylko domysły, jakby nie była to rzecz oczywista i zaznaczona już we wstępie. Może i moja wiedza nieznacznie wzrosła po przeczytaniu książki, ale to w bardzo niewielkim stopniu.

Zdecydowanie zły wybór na lekturę, praktycznie powtórzenie podręcznika do historii starożytnej ziem polskich, pełne podkreśleń jacy to Prasłowianie byli okrutni i niecywilizowani, jak ich obyczaje szokują i gorszą współczesnego człowieka. Nie identyfikuję się z takim twierdzeniem. Autor co trochę powtarza jak to niewystarczający jest zasób źródeł i że wszystko to tylko...