Psychologia pozytywna to ważny nurt ostatnich lat. Celem psychologii pozytywnej jest, jak pisze autor, „zwiększenie rozkwitu w życiu osobistym i na całym święcie”. Jednym słowem rozwój, w opozycji do minimalizowania patologii, koncentracja na maksymalizacji zdrowia w opozycji do minimalizowania choroby (...) Między innymi po to, żeby wyjść poza łatki psychopatologii, które naklejamy innym, które ktoś nakleił nam, warto przeczytać tę książkę. Chcę podkreślić, że dobrze rozumiana psychologia pozytywna nie jest nauką dla naiwnych. Nie ma nic wspólnego z pomysłami na łatwe szczęście rozumiane jako nieustający „fun”. W koncepcji Seligmana na dobrostan składa się pięć kluczowych elementów, które mogą być obecne w danym momencie życia w różnym nasileniu. Są to pozytywne emocje, pochłonięcie (tym co robimy), sens, związki z innymi, poczucie osiągnięć. Zastanawiałabym się, czy aby na pewno te elementy są równoważne. Dla mnie, fanki Frankla, sens wydaje się nadrzędny. Stąd chyba moje wrażenie pewnego jednak uproszenia wizji człowieka, jaką przedstawia Seligman. No i rozdział o szkoleniu żołnierzy trochę mnie drażnił. Może po prostu nie rozumiem amerykańskiej wersji patriotyzmu.
Przez większą część książki jednak zdecydowanie pozostawałam w stanie „pochłonięcia”, stąd uważam ją za wartą polecenia, zarówno dla laików, jak i profesjonalistów. Poza teorią, w książce można znaleźć sporo konkretów. Są ćwiczenia z psychologii pozytywnej, jest też test, w którym możecie określić swoje zalety.
Pozostała część recenzji na blogu: http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/

Psychologia pozytywna to ważny nurt ostatnich lat. Celem psychologii pozytywnej jest, jak pisze autor, „zwiększenie rozkwitu w życiu osobistym i na całym święcie”. Jednym słowem rozwój, w opozycji do minimalizowania patologii, koncentracja na maksymalizacji zdrowia w opozycji do minimalizowania choroby (...) Między innymi po to, żeby wyjść poza łatki psychopatologii, które...