Był czas gdy książka „Nigdy i na zawsze” była głośna w blogsferze. Wyłudziłam Ją od Mamy, ale zaczęłam pracę, czasu było mało i przeleżała na półce, w zapomnieniu, zasłonięta Murdochiem. Tuż przed Świętami, zbierałam sobie stosik świąteczny i wzrok mój padł na jej niezwykle klimatyczną okładkę. Później zestawienie Izy pchnęło mnie właśnie do niej. Impuls i zaczęłam czytać. Początek nie był łatwy, szykowałam się na zawód, aż strona, po stronie i wsiąkłam. Skończyłam czytać po pierwszej w nocy. Spać nie mogłam do trzeciej, bo ciągle o niej myślałam.

Książka opowiada historię Daniela, człowieka z Pamięcią, co oznacza iż zachowuje wspomnienie wszystkich żyć, jakie przeżył. Umiera, wraca na ziemie w nowym ciele, ale pamięta co przeżywał podczas poprzednich żyć. Umierał wiele razy, zmieniał kraje, kontynenty, zawód, status społeczny, ale we wszystkich jego życia jest jedna stała. Kobieta którą ukochał Sophie. Gdy pierwszy raz los styka ich ze sobą Daniel jest agresorem, który podpala jej dom. Dziewczyna na jego oczach ginie w płomieniach. Później ona jest zamożną żoną sędziego pokoju, a on biednym chłopcem. Gdy spotykają się na dłużej, Sophie jest żoną jego podłego brata, który bije ją, poniża i wyzywa… Ich miłość jest niemożliwa, ale Daniel nie traci nadziei, przez wszystkie swoje życia będzie szukał ukochanej, wierząc, że w którymś życiu im się uda. Tylko, że Sophie nie ma Pamięci, dla niej wszystko jest nowe. Jak ją w sobie rozkochać, jak wyjaśnić, ze bez względu na imię jakie aktualnie nosi, dla niego zawsze będzie Sophią?
Daniel popełnia błąd, rozmawia z nią jakby wszystko pamiętała w efekcie wywołuje u niej lęk. Rozstają się, wszystko wskazuje na to, że przynajmniej w tym życiu nie będą mieli szansy. Ale uczucie Daniela nie pozwala mu trzymać się od niej z daleka, tylko czy nie ściągnie na dziewczynę zguby?

Historia, jest przejmująca i bardzo romantyczna. Ten motyw z wieloma życiami, nabywaniem doświadczenia – interesujący. Wiadomo jednak, że kobiecie trafi do serca fakt, że dla Daniela wszystko jest zmienne, tylko miłość pozostaje Konstansem. Zresztą sama Sophie, mimo iż nie posiada Pamięci to i tak zakochuje się w Danielu. Bardzo fajnie to spleciono – wątek reinkarnacji i przeznaczenia. Oczywiście obie te kwestie dla wielu będą, mogą być kontrowersyjne, jednak książka nie roztrząsa argumentów za i przeciw reinkarnacji. To fikcyjna historia, którą stworzyła autorka, nie ma tu miejsca na spory religijne, czy dysputy filozoficzne, jest poruszająca historia.
Poruszająca historia z okropnym zakończeniem!! Nie wiem czy istnieje jakieś stowarzyszenie protestujące przeciwko takiemu zakończeniu książki? Jeśli jest chętnie dołączę, jeśli nie, czym prędzej założę. To hańba! Skandal!! Żeby tak to skończyć… chociaż zawsze jest wyobraźnia czytelników… może to ona podpowie najlepsze rozwiązanie?


Reasumując – polecam, ale nie zaczynajcie czytać wieczorem, zarwane noce skracają życie… chociaż jeśli prawdą jest że mamy ich wiele… co nam szkodzi, a dla takiej książki warto!!

Był czas gdy książka „Nigdy i na zawsze” była głośna w blogsferze. Wyłudziłam Ją od Mamy, ale zaczęłam pracę, czasu było mało i przeleżała na półce, w zapomnieniu, zasłonięta Murdochiem. Tuż przed Świętami, zbierałam sobie stosik świąteczny i wzrok mój padł na jej niezwykle klimatyczną okładkę. Później zestawienie Izy pchnęło mnie właśnie do niej. Impuls i zaczęłam czytać....