Zrobiłam kolejne podejście do literatury czeskiej i teraz siedzę wstrząśnięta i zastanawiam się, ile czasu zajmie mi powrót do stanu względnej normalności. A mówiłam, że poza Szwejkiem z Czechami nie jest mi po drodze? Mówiłam, tylko po raz kolejny zapragnęłam udowodnić sobie, że. I teraz mam za swoje.

Skończyłam czytać kilka godzin temu i od tych kilku godzin analizuję, czy głównym bohaterem jest tu manipulacja, czy zło czające się w duszy każdego z nas i czekające na możliwość dojścia do głosu?

Pozornie za głównego bohatera robi tu niejaki pan Karol Kopfrkingl, Niemiec mieszkający w Pradze, pracujący w krematorium i bardzo lubiący swoją pracę. Lubiący ją do tego stopnia, że tabelka z „rozkładem jazdy śmierci” wisi na ścianie prywatnego mieszkania pana Karola i jego rodziny. Bo nasz bohater jest też szczęśliwym mężem i ojcem, a rodzina wydaje się być ważna w jego życiu. Wydaje się, bo przy bliższym poznaniu nietrudno o wniosek, że dla pana Karola najważniejszy jest on sam. Jeszcze zanim nasz bohater uległ przemianie, bardzo współczułam jego żonie – istocie zepchniętej na margines, pogrążonej w cieniu męża, pozbawionej własnego zdania. Czytałam wynurzenia pana Karola, próbowałam śledzić tok jego myśli i zastanawiałam się, czy z jego psychiką na pewno wszystko ok. Bo chyba nie bardzo.

Cała recenzja na: https://www.facebook.com/ksiazkikawaija/

Zrobiłam kolejne podejście do literatury czeskiej i teraz siedzę wstrząśnięta i zastanawiam się, ile czasu zajmie mi powrót do stanu względnej normalności. A mówiłam, że poza Szwejkiem z Czechami nie jest mi po drodze? Mówiłam, tylko po raz kolejny zapragnęłam udowodnić sobie, że. I teraz mam za swoje.

Skończyłam czytać kilka godzin temu i od tych kilku godzin analizuję,...